Պարծանքը ունի օբյեկտ, որին պարծեցողը մեծարում է և հույս է դնում: Եւ ճշմարիտ է այն պարծանքը, որի օբյեկտը Աստված է: Ճշմարիտ պարծանքով մարդը օրհնություն է ստանում, իսկ ոչ ճշմարիտ պարծանքը մարդուն կզրկի օրհնությունից և Աստծո պատիժը կբերի պարծեցողի վրա: