Biz ayrıldık ya şimdi; son buldu mu endişelerin, tükendi mi korkuların?
'Seninle de olmuyor, sensiz de olmuyor' derdin, şimdi rahat mı vicdanın, huzurlu mu için?
Benim hiç rahat değil, senin de olmasın...
Çünkü gülmeyi unuttum ben, sevinçleri unuttum, mutluluğu unuttum...
Bir zamanlar seni özlerken büyürdü sevgim, artık özlerken ölüyorum...
Anlamıyorsun değil mi beni?
Bir kere olsun, yalnızca bir kereye mahsus yerime koymuyorsun kendini.
Görmüyorsun, hissetmiyorsun bendeki yerini.
Sen beni göz göre göre, bile bile öldürüyorsun!
Gitmek değil senin bu yaptığın, cinayet işliyorsun...
Git...
Geride ne bıraktığının bir önemi yok nasılsa.
Çoktan hazırlamışsın kendini zaten.
Kimbilir kaç kere gözlerimin içine baka baka 'seni seviyorum' derken ayrılmayı düşündün.
Kaç kere kandırdın beni, kaç kere inandırdın kim bilir....
Her şeye rağmen yokluğuna da alıştı gönlüm.
Gelmesen de olur artık, keyfin bilir...
Ezgin KILIÇ