Барои он ки дарсҳои амалӣ манфиати бештар ба даст оранд, дар хотир доштан зарур аст, ки машқҳо ва ҳалли мушкилот аз рӯи маводи дар мавзуъ хондашуда гузаронида мешаванд, чун қоида, бо саволҳои алоҳидаи курси мавзуъ алоқаманд карда мешаванд. Бояд қайд кард, ки танҳо пас аз азхуд кардани маводи дарс аз нуқтаи назари муайян (маҳз бо он чизе, ки дар мавзуъҳо оварда шудааст).