Ояти рӯз.

يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمْ وَاخْشَوْا يَوْمًا لَّا يَجْزِي وَالِدٌ عَن وَلَدِهِ وَلَا مَوْلُودٌ هُوَ جَازٍ عَن وَالِدِهِ شَيْئًا ۚ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ ۖ فَلَا تَغُرَّنَّكُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَلَا يَغُرَّنَّكُم بِاللَّهِ الْغَرُورُ
Эй мардумон, аз Парвардигори хеш битарсед ва аз рӯзе ҳазар кунед, ки ҳеҷ падар ба ҷои писари хеш кифоят накунад ва на фарзанде ба ҷои падари худ чизеро кифояткунанда бошад. Ба дурустӣ ки ваъдаи Худо рост аст, пас, зиндагонии дунё шуморо фиреб надиҳад ва (Шайтони) фиребдиҳанда шуморо ба [авф кардани] Худо фиреб надиҳад.(Луқмон - 33)