Динем 🕋 Ислам

Коръәннең исемнәре

Хәзерге гарәп телендә Коръән сүзе «уку», «әйтелә, укыла һәм кабатлана» дигәнне аңлата. Коръән сүзенең лексик мәгънәсе «караъә» дигән гарәп фигыленнән килеп чыга, һәм «оештырырга», «кушырга» дигәнне аңлата. Бу фигыльдән «кира'ә» исеме барлыкка килә, — «кушу», «хәрефләр һәм сүзләрне бер-берсенә бәйләү» (ягъни «уку») дигәнне аңлата.
Коръән атамасының иң әүвелге расланган кулланылышы Коръәннең үзендә очрый, анда ул төрле мәгънәдә якынча 70 тапкыр искә алына.
Коръәндә әлеге Изге Китапны белдерү өчен төрле атамалар бар:
— Китәб — («Китап») Бу исем Коръәндә 67 тапкыр кабатлана. [2:2];
— Тәнзил — («Иңдерү») [20:4];
— Зикер — («Искә төшерү») [23:71];
— Форкан — («Аеру») [25:1]

Аның сөйләшү, көлү, елау һәм кешеләргә вәгазь белән мөрәҗәгать итү рәвеше

Аның көлүе
Аның көлүе дә тыйнак булды, ул елмайган сыман көлә иде, ә азау тешләре күренүе исә аның көчле көлүе хакында сөйли иде.
Аның елавы
– Ул үксеп яки кычкырып еламады, бары тик аның күзләреннән яшь тамчылары гына тәгәри иде, һәм аның елау вакытындагы сулышы тагын да тирән була иде.
– Кайвакыт ул вафат булган кешене кызганып, кайчакларда өммәте өчен куркып һәм кызганып, кайвакыт Аллаһтан куркып, кайчакларда Коръән тыңлап елый иде.
Аның вәгазьләре
– Ул вәгазьләрен җиргә басып та, мөнбәрдән дә, ата һәм ана дөя өстеннән дә сөйли иде.
– Җәбир (Аллаһ аннан риза булсын) әйтте: «Аллаһның рәсүле кешеләргә вәгазь

Тугры кеше кем ул?

“Изге эшләрне һәркем эшли ала. Ләкин гөнаһларны беркем ташламый, иллә-мәгәр тугры кеше генә ташлый. Кайбер кешеләр яхшылык кылуда узышалар, ләкин җәмгыятьтә таралган гөнаһларга карата игътибарсызлар: бусы белән яхшы мөнәсәбәттә, тегесе белән. Аллаһтан куркыгыз һәм гөнаһлардан куркыгыз”.
Шәйх Габдул-Газиз әр-Райис

Коръән дә, хәдисләр дә – Аллаһтан

Безнең бу дөньядагы төп вазыйфабыз һәм Раббыбыз алдындагы бурычыбыз, «миссия»без – Аллаһның тугъры колы булып, бер Үзенә генә гыйбадәтләр кылып,
кушканнарын үтәп, тыйганнарыннан тыелып яшәү.
Нәрсәләрне Ул безгә кушкан һәм нәрсәләрне тыйган соң? Каян без моны белә алабыз? Аллаһ Тәгалә Үзенең рәхмәте белән безне бу дөньяга китергәннән соң, билгесезлектә адашып йөрергә калдырмады. Ул барлык галәмнәргә, җеннәргә дә, кешеләргә дә, гарәбенә дә, татарына да, урысына да, чувашына да, ак тәнлесенә дә, кара тәнлесенә дә, ир-атларга да, хатын-кызларга да Үзенең, дөньяда яшәп киткән иң яхшы кешеләр, пәйгамбәрләр арасыннан иң хәерлесе һәм иң сөеклесе булган, Мөхәммәд

Аллаһка түгел, фәнгә ышанабыз, диләр. Әмма...

Табигатьтә хәзер шундый кызыклы күренеш күреп була. Аны "көмешсыман болытлар" ("серебристые облака") дип атыйлар. Бу болытлар гади болытлар түгел, алар туңган бозлардан гыйбарәт һәм бик зур биеклектә урнашкан. Ләкин эш шунда ки, гадәттә алар җәй көнне генә була, ә быел аларны кыш көнне дә күзәтәләр. Һәм астрономнар әлегә моның сәбәбен берничек тә аңлата алмыйлар. Бары тик "бик кинәт барлыкка килгән сирәк күренеш" диләр. Ягъни табигатьтә көтелмәгән үзгәрешләр барлыкка килгән. Шулай ук соңгы елларда кояш һәм ай тотылулары, җир тетрәүләре ешайды.
Нәрсә әйтәсе килә: имансыз кешеләр Кыямәт көне алдыннан кояшның икенче яктан чыгуына һәм башка галәмәтл