Айдагы кыз.

Суйуу сезим кантеп эле байкалат,
Суйомун деп сурдонушпой айталат.
Жарык чашчу кутуп келем сулумду,
Кундо кокту асман карап, ай карап.
Суйгонум бар болгон эмес суйлошкон,
Коркуп келем суйомун деп ундоштон.
Жок деп койсо башты жерге шылкыйтып,
Аргам барбы тамаша деп кулбостон.
Айдан кором бир сулууну кунуго,
Карап чыгам уктабастан тунуго.
Кылдын бекен асыл жаным далалат,
Жер тарапка, мен тарапка тушууго.
Тушпой эле кой бул тараптар булганган,
А адамдар коркпойт куноо кылгандан.
Аттигинин жок болууда канатым,
Болсо эгер учуп барам ылдамдан.
Ойлор бийик ойлоп мени жеткирет,
Турмуш деген сынап келет керткилеп.
Баарын берген жалгыз озу жараткан,
Берсе гана сени мага энчилеп.
Баарын берген жалгыз озу жараткан,
Канча жандар кутуп келет менчилеп.
Автор: Умотов Б