ЭРКАКНИНГ КУНИ

Муҳтожлик сочини оққа бўяркан,
Дунёда мардлар ҳам жондан тўяркан,
Иймонсиз чин ёри кўзин ўяркан,
Арзонларга қолса, куни эркакнинг.
Ётган тўшаклари ботиб кетаркан,
Дўстлари омадин сотиб кетаркан,
Метиндек бардоши қотиб кетаркан,
Ҳижронларга қолса, куни эркакнинг.
Бир четда беркиниб йиғларкан унсиз,
Ўз кўксини ўзи тиғларкан -- сўзсиз,
Ҳаттоки, уйига сиғмаркан бежиз,
Сарсонларга қолса, куни эркакнинг.
Бошини кулфатлар баъзан кемирар,
Синовлар тўдаси қуртдек емирар,
Сиртида кулса-да, қалби эзилар,
Фиғонларга қолса, куни эркакнинг.
Умиди эгилиб синса сўларкан,
Қучоғига гулмас, бўҳтон тўларкан.
Тушининг, жуда ҳам қийин бўларкан,
Армонларга қолса, куни эркакнинг.
Кимларга омад ёр, кимлар эса хор,
Менинг мендайин бир чин севганим бор,
Аллоҳим мададкор бӯлсин дер Элёр,
Замонларга қолса куни эркакнинг!
Элёр ЖЎРАЗОДА