Предыдущая публикация
Йомшак кар яуды.
Узган төндә... Кинәт...
«Чана кары яуды», – дип әйтер иде,
ала үгезен җигеп, ерак бабам,
күз карашын алыс офыкка төбәп...
Иске ас туным җилкәмә салып,
Саха – Сайсары* җирләре буйлап
мин атлап киләм, тиз атлап киләм,
Ихаталарның тынлыгын җыйнап.
Чылбыр тагылган, йозак эленгән
эт тормышына шом-шөбһә өстәп,
буш һәм бормалы урамнан барам...
Эт өрә... кемне алгандыр тешләп.
Әле бик иртә. Әле караңгы.
Кинәттән генә тамагым ачты:
бер утыруда зур гына кисәк
ит ашар идем... – Уйлар таралды...
* Саха – якут; Сайсары – төрки сүз, «сай» һәм «сары» сүзләреннән.
Гаврил Андросов
Якутчадан Ленар ШӘЕХ тәрҗемәсе.
Следующая публикация
Нет комментариев