Предыдущая публикация
Фильтр
Все темы05:44
добавлена 2 января в 14:26
добавлена 11 декабря 2024 в 13:13
добавлена 17 ноября 2024 в 19:31
…Ես հիմա գիտեմ, որ կարոտը կապույտ մի հավք է, որ ամբողջ կյանքում մարդու սրտում հյուսում է իր բույնը։ Ցերեկը նա լուռ է ու մենակյաց, իսկ գիշերն՝ անկարեկից ու խառնակիչ։ Արեւը մայր մտնելուն պես՝ նա թափ է տալիս իր փետուրներից երկնագույնն ու զարդարվում անցած-գնացած, այրված- մոխրացած հուշերի մոխրագույն հանդերձով ու թեւածում մարդու հոգում։ Նա մեկ արծվի պես ճախրում է ժամանակի հեռվում մնացած լավագույն օրերի լազուր երկնքում, մերթ՝ պոկվում երջանկության հորիզոնից, ծանր կռինչով նետվում հոգուդ հատակը ու կտցահարում անամոք վերքերդ։
...добавлена 5 ноября 2024 в 20:09
00:18
добавлена 26 октября 2024 в 18:24
загрузка
Показать ещёЛевая колонка