Предыдущая публикация
Ба даргоҳи Худо пеш аз аҷал ой,
Гузашт умри азизат дар амал ой.
Ба ғафлат сарфа шуд умрат маҳу сол,
Биё бедор шав аз хоб имсол.
Замин рӯзе кунад се бор фарёд:
"Чаро ту ғофили эй одамизод? Машав бар фурсати дуруза мағрур,
Туро бошад дили ман хонаи гур.
Ба ҳасратхо дарои дар дили ман,
Ғариби оқибат дар манзили ман.
Ду чашмони чаҳонбинат хурад мур,
Маҷоле нест то онро куни дур." Шави пусида мушти устухонӣ,
Бикун коре,ки онҷо дар намони!
Магу ҳарфи Ҷунунӣ аз забон аст,
Ҳама чун шир аз пистони ҷон аст.
[Ҷунунӣ]
Следующая публикация
Комментарии 1