რაცხა ცა თხები ყავენ,ჩამოჯლიგინდებიან თენგოიეს ეზოში.თავგუდმოგლეჯილი შოთა ბიძიე თხრიშინა და დგარშალა წვიმაში გაძრება შხუნიდან,გამიეკიდება თხებს და გადარეკავს ეზოდან,მერე მუა სახლში.გეიხედავს კარში მეზობელი კობაიეს ღორები ჩამოთრეულან ბახჩაში,დუუღენჩქია ქვეყნის ხაპერა და სიმინდები!შოთა ბიძიემ დუუძახა კობაიას,გადმოჯლიგინდა ეზოდან კობაია,გამიეკიდა ღორებს,ღორებმა გლიჯა თავი ღობეში წამიეკიდა ზრუგზე ღობე და გადაჯლიგინდნენ კურძღელეში.ამევიდა კობაია მოდუღებული იყო ქაქიე,შოთა ბიძიამ დაპაიჯა,ერთი სეინი ქაქიე დაათქლაფვია.მერე დუუსხა ერტი ღვინის ჭიქა ოტკა და ახუხებია,მისცა ერთი ვაშლი და გაგუჭებული დააღენჩქია.მერე კიდო ეხვეწებოდა დარჩენას მარა კობაიამ ჩხაპუტებით გაფეთქა ჭიშკარი,მოაბრახუნა საშინლად და გადაჯლიგინდა ეზოდან.

მივიდა კობაიე თავის სახლში,დუუძახა ღორებს ჭყიპინ ჭყიპინიტ,ღორები მივარდნენ კობაიასთან ,კობაიამ დუუყარა მსხლები და ღორებს დააღენჩქია.

 ამასობაში შოთა ბიძიეს ისე კარქათ მიეხმარა ნაზი მამიდა რომ შოთა ბიძიამ ანგელოზა უწოდა,ანგელოზამ თხრიშინა წვიაში გაფეთქა ჭიშკარი,მიაჯახუნა კარები და შემოდგაფუნდა სახლში ქე იყო ამოწუმპული და ამოჟვეებული,ეტყობოდა გაკუჭებული იყო,დეიწყო წუწუნი

არ ღირს ამ სოფელსჰი ცხოვრება,ამას ჯობია საცხა სუნკაგადაკიდებული ვეჯლაგუნო თბილისი შარაზე,იქანე ვიბოდიალებ და ორ კაპიკს ევიღებ,მომწყინდა ამფერი ცხოვრება,აქანე ყოვეთვის უნდა ჩამოწრიტო ძროხა,ზდიო უნდა თხებს და ღორებს.ვინც კაი ხალხი იყო ქი დაწყდა რაფერ დამავიცყდება ჩვენი სოფლის კაი ხალხი ჩვენი სტრატილატე,აგენტი,რეგენტი,ფანტე,ფონდე,კაკაცო,ქესკინა,ევერიკო,პართენა,ერევანა,საიდუმლო,ლაკუნიე,ელჩუხა,ლენსტანი და მამამზე....

ამფერია სოფლის ცხოვრება ბიძია-ძამია,თუ გინდა იცხოვრეთ!მე კი მოკტი კაცი მუშაობით!