Рачабали Фаизуллоев
ПЕШХИЗМАТ
Муаллиф Раҷабали Файзуллоев
( қисми 2)
Аз байн чанд рӯз ба бозор нарафтам.Ҳарчанд дар дил мақсад гузоштам, ки як бор бо ин духтари пешхизмат аз боби зиндагии хонаводагиашон пурсон мешавам, аммо корҳои хона пеши роҳи ин мулоқотамро гирифта буд.
Мардуми деҳаи мо, ҳамин ки фасли баҳор омад, аз паи кишту кор мешаванд.Яке дар замини наздиҳавлигӣ картошка мешинонад, дигаре ҷуиборҳоро тозаю озода мекунад, хуллас вақти кору бор,чи хеле ки мегуянд," Як рузи бахор, пур кунад анбор".
Ман бачаи ҳамсояро ки трактори шудгоркунанда дошт, ба хона оварда, заминҳои ҳавлиро шудгор мекардам, ки ногаҳон телефонам занг зад.
- Ки бошад?- ҳаирон шуда номерҳои ношиносро дида гушакро бардоштам.
- Ало, салом ака, Шумо нағз?
- Раҳмат, ман нағз, Шуморо нашинохтам?
- Дар ду - се рӯз фаромӯш кардед, ман ҳамон пешхизмат.
- Ҳа, акнун шинохтам, Шумо хубед?
- Шукр хубам, дигар ошхонаи мо қадам ранҷа намекунед?
- Кору борам зиёд, Шумо рақамҳои мобили маро медонед?
- Ҳа, вақти ёфтанам дар блокнотам навишта будам.
- Фаҳмо, духтарҳои ин замона бало!
- Инсони хуби безанро ҳама суроғ мекунад,- хандакунон гуфт духтар.
- Ба андешаатон ман инсони хубам?
- Надонам, фикр мекунам, одами хубед!
- Раҳмат ба бовариататон, хаир, вақт ёбам, ба наздат меоям, сони аз пеш сӯҳбат мекунем.
- Маилаш, интизор мешавам!- духтар инро гуфта телефонашро хомуш кард.Суҳбат ҳарчанд кӯтоҳ буд, ба ман маъқул шуд.Духтар, духтари боҷуръат, шояд дар зиндаги сиёҳбахт шуда, аз нав барои бахти наваш талош мекунад. Ки медонад? Қарор додам пас аз шудгори замини наздиҳавли ба наздаш меравам.
Ҳамин тавр ҳам кардам.Нисфирузи ба ошхона рафтам.Духтар баробари маро дидан ба пешвозам баромад.
Биёед, ако, хуш омадед. -Марҳамат ба ин миз гузаред, чи биёрам?
- Нав хӯроки пешинро хӯрда омадам.Агар вақт дошта бошед, ягон панҷ- даҳ дақиқа суҳбат кунем.
- Маилашу клиентҳо чи мешаванд, бояд онҳоро бо хӯрокҳои гарми ошхона таъмин кунам, мизҳоро тоза кунам.
- Мешавад, баъди фориғ аз кор мулоқот кунем.
- Каи аз кор ҷавоб мешавед?- пурсидам аз духтар.
- Соати шаш маро ҳамкори дигарам иваз мекунад.Он вақт баромада хона меравам.
- Сабоҳат, клиентҳоро қабул кун,- аз пеши дари ошхона шунида шуд овози зани фарбеҳе, ки хӯрок пухта тайёр мекард.
- Сабоҳат Шумоед?
- Ҳа ман.
- Ман меравам, соати шаш ба истиқболатон меоям, розиед?- пурсидам аз Сабоҳат.
- Ман рози, фақат таъхир накунед!
- Гапи мард якто, шаш бошад шаш!
Аз ошхона бо як эҳсоси бад баромадам.Вақт нашуд бо духтари пешхизмат хуб мулоқот кунам.Ҳамкоронаш халал расониданд.Акнун то соати шаш чор соат!
Ба хона рафта боз биёям, ё ба боғи шаҳр рафта, машғули тамошо шавам.Ҳарчи бодо бод, ба боғшаҳр рафта дақиқаҳоро мешумурдам, ки тезтар соат шаши бегоҳи шавад.
( давом дорад)