Мы используем cookie-файлы, чтобы улучшить сервисы для вас. Если ваш возраст менее 13 лет, настроить cookie-файлы должен ваш законный представитель. Больше информации
ბრმა ბედის წიხლთა საუნჯედ ვიქეც, ვერ მომერიენ რისხვანნი ზეცის! სიკვდილი შენი თვალებით მიცქერს და გაბზარული ზარების კვნესით ვტკბები. ჯვარცმულთა გვირგვინი მიმაქვს, მოღალატეთა ათივე მცნების. ვინ ნახოს ერთი?! სიკვდილის პირას, გათეთრებული პოეტის თმები. განა...
შენ ხარ? შემოდი, ზუსტად ახლა ვალაგებდი ცხოვრებას. იყავი, არ წახვიდე, ხელს არ შემიშლი. ეს... კისერზე? არაფერია, პატარა დაბრკოლებას წამოვკარი ფეხი და... მოვიტეხე, მითხრეს მალე მოგირჩებაო, ჯერ პატარა ხარ და საშიში არააო. მეტის ღირსი ვარ, სიარულისას წინ არ...
მარტოობა თანამედროვეობის რაღაც სამარცხვინო დაავადებად იქცა, რატომ ეშინიათ ამ მოვლენის ასე ძალიან ? იმიტომ, რომ მარტოობა გაიძულებს იფიქრო.
- ფრედერიკ ბეგბედერი
“მძულს სამყარო, სადაც ქალებს არ უნდათ ბავშვები, მამაკაცებს კი – ოჯახი. სამყარო, სადაც მამების მანქანებზე მომჯდარ ლაწირაკებს საკუთარი თავი ყველაზე წარმატებული ჰგონიათ, ისინი კი, ვისაც თუნდაც სულ მცირე ძალაუფლება აქვთ, ყველანაირად ცდილობენ, გაგრძნობინონ...