Bepoyon qishloqning chang

ko’chalari,
Munis lahzalarni yodga soladi.
Qarong’u kechada tun kechalari,
Yolg’iz oy men bilan birga qoladi.
Oy ham dosh brolmas mening
dardimga,
Xo’rsinib yonimda sabo yeladi.
Armonli dunyoni o’zimga tashlab,
Oy ham tog’ ortiga botib ketadi.
Sevdimu qon yig’lab qoldim
oqibat,
Armonlarga to’la sadpora dilim.
Doim kulib yurgin yig'lama faqat
Do'stimning baxtiga aylangan
gulim.