Էտ հոգեկան հիվանդը մտածում ու հասկանումա իրա ուղեղի ծալքերի չափով,երբ մարդը հոգեկան հիվանդա իրա անասնական բնազդովա ապրում հանուն ուտելու խժռելու համար հայրենիքա ծախում բնականա սարերն էլ են ցածրանում , սահմաններն են վերանում պետականությունչկա կադաստր չկա անկախության հռչակագիր չկա Արարատ սար չի կարող լինել իրա համար, էդ մարդը արդեն վաղուց գժանոցում պետքա փտեր բայց երկիրա կառավարում ամբողջ հայ աղգին տանումա թուրքի յաթաղան 21-րդ դարում նորից մորթվելու ժողովրդի անասնական լուռ լռության ներքո
նիքոլը հայ ազգի պախարակիչն է, մի անամոթ ստոր մինչև ողն ու ծուծքը փչացած մի երկոտանի կենդանի։ Նա մարդ չէ քանի որ նրա մոտ չկան մարդկային ոչ մի արժեքներ,բացի իր իսկ ասած լափամանը լափելու ինսիկտից անկուշտ երկոտանի նիքոլը դավաճան կենդանին ստիպու մ և թելադրում է իր կամքն ու իր օրենքները մեր հայ ժողովրդին։ անհայրենիք քոչվոր թուրք ցեղի ներկայացուցիչ նիքոլը ստիպոմ է մոռանալ հայոց, մեր ժողովրդի պատմությունը , մեր ազգի դարավոր պատմությունը մեր երկրի տարածքները, նրա համար իր կարճ կամ անուղեղի համար մեր պատմությունը սկսվել է ու շարունակվում է ազերբառանիստանի ստեղծմամբ, նրանց գոյացման ժամկեըներից։ ինչքան կարելի է համբերել էդ հոգեկան հիվանդին, դավաճանին, նրա գործած հանցագործությունները բարբաջանքները երբ եք արթնանալու թմրից ժողովուրդ թե սպասում եք թե երբ ձեզ կհանձնի թուրկին՞
ԱՐԱՐԱՏԻՆ Իմ Արարատ սուրբ սարը վես Մեր նախահայր Հայկն է կարծես, Որ թիկնել է ամպ ու շանթին, Ու ծխում է հանց նահապետ՝ Խաղաղության չիբուխն իր հին Ու ամպն է ծուխ չիբխի գլխին։ Ծխում է նա ու բարձունքեն Աչք է պահում իր թոռներին, Դարեր հսկում, որ չցրվեն Ու կուլ չերթան աշխարհներին։ Ու հսկում է նրանց ճամփան Օրորոցից մինչ գերեզման։ Խաղաղ է նա, տեսնում է, թե Ոնց են ելնում օրորոցից Թուխ, քաջորակ թոռներն իր վեհ Ու չարը դուրս վանում երկրից, Դաշտ են ձգում խոփն արծաթե Ու ոսկի հաց պոկում քարից։ Ու ժպտում է հոր պես հպարտ, Թիկնած հնուց մեր երկրին. Մեր նահապետ լեռն Արարատ Լուռ ծխում է խաղաղության, Իմաստության չիբուխն իր հին։ Ու ժամանակն է ծուխը չիբխին… ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ ՇԻՐԱԶ
Мы используем cookie-файлы, чтобы улучшить сервисы для вас. Если ваш возраст менее 13 лет, настроить cookie-файлы должен ваш законный представитель. Больше информации
Комментарии 12
"Пускай все народы дойдут до луны, только бы армянский народ дошел до Арарата"
Ованес Шираз
Իմ Արարատ սուրբ սարը վես
Մեր նախահայր Հայկն է կարծես,
Որ թիկնել է ամպ ու շանթին,
Ու ծխում է հանց նահապետ՝
Խաղաղության չիբուխն իր հին
Ու ամպն է ծուխ չիբխի գլխին։
Ծխում է նա ու բարձունքեն
Աչք է պահում իր թոռներին,
Դարեր հսկում, որ չցրվեն
Ու կուլ չերթան աշխարհներին։
Ու հսկում է նրանց ճամփան
Օրորոցից մինչ գերեզման։
Խաղաղ է նա, տեսնում է, թե
Ոնց են ելնում օրորոցից
Թուխ, քաջորակ թոռներն իր վեհ
Ու չարը դուրս վանում երկրից,
Դաշտ են ձգում խոփն արծաթե
Ու ոսկի հաց պոկում քարից։
Ու ժպտում է հոր պես հպարտ,
Թիկնած հնուց մեր երկրին.
Մեր նահապետ լեռն Արարատ
Լուռ ծխում է խաղաղության,
Իմաստության չիբուխն իր հին։
Ու ժամանակն է ծուխը չիբխին…
ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ ՇԻՐԱԶ
Քոնն է ԱԻՆ ինչը համարում ես քոնը ...