Предыдущая публикация
МИЛЛИЙ ТАКЪВИМ
16 сентябрь 1917 с.Будапештте Бекир Чобан-заде (1893-1937) «Такъдир серлевхалы шиир язгъан эди.
ТАКЪДИРГЕ
Джаш къызларны дёрт дуваргъа къапап къойгъан,
Тек факъырнынъ къысметини ашап тойгъан –
Сенсинъ, залым, козюнъ чыкъсын!..
Мезарынъны селлер джыкъсын!..
Тувар-тувмаз сабийлерни алып кеткен…
Коп анайнынъ джаш башына келип джеткен –
Сенсинъ, онъмаз; онъма, битме!
Оттан башкъа джерге кетме!
Гъарип халкънынъ бостанына джавдырмагъан,
Бизнинъ якъкъа булутларны авдырмагъан –
Сенсинъ саран, къурсын къолынъ!
Бильмий къал, эм, сагъынъ, солунъ...
Бирев, бираз къарувланып, котерильсе...
Бираз кунеш табып факъыр шай керильсе...
Сенсинъ, кунни къырслап къачкъан...
Тюрлю бурчакъ, джашын сачкъан!
«Такъдир булай!..» – деп анайлар куйген вакъыт…
Джылавындан ташнынъ конъли ийген вакъыт…
Сен, къурула, чубугъынъны ичесинъ,
Джырлай, джырлай, джас урбасын пичесинъ...
Къач керелер джолларыма чукъур къаздынъ!..
Къач керелер манънайыма яслар яздынъ!..
Кене узьдим тузагъынънынъ сынджырларын...
Тез атладым шайтанлыгъынъ чукъурларын...
Емин эттим, такъдир, сенмен чарпышмагъа...
Ольгенгечек къолларынъа япышмагъа...
Джолларынъда меним коксим сед къураджакъ...
Козим даим артынъдан шай джувураджакъ...
Aх, тёшесем чал сакъалынъ бир джолыма!..
Кечсе бир кунь къалын мойнынъ, ах, къолыма!..
16 сентябрь, 1917,
Будапешт
ЛУГЪАТ
мойын – боюн (шея)
пичмек - кроить
саран – къызгъанч, къытмыр (скупой, ненасытный)
сед - преграда
сынджыр – зынджыр (цепь)
такъдир – къадер (судьба, рок)
тузакъ – къапкъан (ловушка, западня)
джас – яс (траур)
Следующая публикация
Комментарии 2