Предыдущая публикация
გავკადნიერდი...
და ავიღე
ხელში კალამი,
გაზიარებლად შენი ტრფობის,
სევდის,ვარამის,
თუ გააღმერთე ქალი იგი,
ვინც კი გიყვარდა,
სულაც არ მიკვირს,
რადგან ის გულს,
შენსას ფილტრავდა..
სულის სიმები აქვითინე
ჩემში ახლიდან,
თვალზე კი ცრემლი ვერ გავაშრე,
გარდასახვიდან...
განმეორებით ძველი განცდა თუკი არ ცვდება,
მაშინ შენს ტრფობას,ის ქალღმერთი
რატომ არ სწვდება?!
შენც ეტრფი მაისს,
ვარდობისთვეს მუზები გწაფავს,
სხვანაირ ეშხით და ღრიალით იწვევ სტრიქონებს,
ის დარდი რაც გაქვს უაზროა,არ დასანანი
შთამომავლობა რომ არასდროს არ მოგიგონებს...
კვლავ მაპატიე კადნიერება,
თუ შემოგბედე მადლიერება...❤️შექსპირი
Следующая публикация
Комментарии 1