Предыдущая публикация
Албатта.
Албатта, унитмоқ лозим.
Ўлгандай кетмоқ шарт. Мутлақо.
Абад.
Ёнмасин.
Ёнмасин энди овозим.
Кул бўлсин.
Соврулсин.
Ўчсин. Беадад.
Албатта.
Албатта, керакмас гап–сўз.
Йўқликка кетмоқ шарт. Лаҳзада ботиб.
Муҳими, албатта, қуруқ турсин кўз,
Фожеа бораркан юракни ёриб.
Бу дунё кўрмади бизни ёнма–ён,
Дилма–дил яшадик аммо, Соғиниб.
Фақат менга бергин, менга, ёрижон,
Тақиқ муҳаббатнинг сўнгсиз доғини.
Албатта.
Албатта, ғамда сўласан,
Қўшиқлар битасан – юракдай нафис.
Йиғлама.
Албатта, унут бўласан –
Хотирда неки бор – баридан азиз.
Албатта.
Бу маъшум қарорда ҳақсан.
Ўлгандай кетмоқ шарт. Беаёв. Ҳалол.
Йиғлама, сен шундай ғам бўлажаксан –
Исмин ҳадя этар Лайли. Бемалол.
Албатта.
Шу ҳол ҳам эртакдагидай.
Осмоннинг нечаси қулади бошга?
Азизим, ортимга нечун қарамай,
Азизим, не учун айланмай тошга?
Усмон Азим
Следующая публикация
Нет комментариев