Предыдущая публикация
Мендек зерикканга ўхшайди кузак,
Мусича сингари оғир хўрсинар.
Бизни баҳорларда адаштирган қиз,
Сарғайган боғимиз келиб кўрсинлар.
Балки мингинчи бор, балки сўнгги бор,
Умидини кўмиб қайтар турналар.
Самода юрагим суратин чизиб,
Сизнинг исмингизни айтар турналар...
Бизни бу бекатда ҳеч ким танимас,
Ҳаёт - мен кўришни истамаган туш.
Биламан қайдадир илҳақ турибсиз,
Сочингиз елкандек ёйиб фаромуш.
Кимнидир, ненидир кутдим ишониб,
Осмонга термулиб ўтдим теракдай.
Хазон бўлиб ҳамки кетолмаяпман,
Гўёки ҳалиям сизга керакдай...
Япроқдек омонат тебранади дил,
Тамаки тутатар яна ғолиб куз.
Дунёни бир гўзал рангга бўярдим,
Афсус, сиздан олдин куз келди, афсус...
Шуҳрат Ориф
Следующая публикация
Нет комментариев