Түйшүгүн сүйрөп алып дүнүйөнүн,

турмушка түтпөй кээде түңүлөмүн.
Дарактай уйку көрбөй же кышында,
күздөгү жалбырактай күбүлөмүн.
Жашоом бүт бак-даракка калган окшоп,
жазында көктөп нукка түшүп алат.
Күзүндө үзүлбөгөн алмага окшоп,
кышында турмушумду үшүк алат.
Алманы багат багбан күзүн самап,
күзүндө багышынча түшүм алат,
Адам да үзүп алган алмага окшош,
бир күнү шактан тагдыр үзүп алат.
Аргымбаев Бекмамат