ნუგეშა კაპანაძე

სულ მელანდები და ვერ ვხვდები რა მემართება, რად ამედევნა აჩრდილივით შენზე ფიქრები... იქნებ ღიმილი, მწველი მზერა, ხმა მენატრება, ალბათ მჭირდები, უსაშველოდ, ძლიერ მჭირდები! ციურ ფერებში დავინახე შენი ხატება, მსურდა ოცნებით ღრუბლებს ზევით გამოვყოლოდი... ჩვენს

სიყვარულს რად უნდა ყვირილი მიყვარხარ სიყვარულს რად უნდა საერთოდ სიტყვები ჩემს თვალებს უყურე როდესაც შენ გხედავ და ჩემთვის ვინახარ უსიტყვოდ მიხვდები.... სიყვარულს არ უყვარს ყვირილი ხმამაღლა უხდება ჩურჩულით ნათქვამი სიტყვები და მაინც ხანდახან მინდება ვიყვირ

მოგაბარებ სულს და ისე წავალ, მიგაბარებ ანგელოზებს ჩემსას. მე უფალთან შენს მაგივრად ავალ, მანამდე კი შენი მინდა მერქვას... წყლის ღვარცოფებს ვეცეკვები მტარვალს, ​ავუჯანყებ ჩემს სიხარულს სევდას სუნთქვაშეკრულ მომაკვდავ გედს ვგავარ, სიკვდილამდე შენი მინდა მერქ

მოგაბარებ სულს და ისე წავალ, მიგაბარებ ანგელოზებს ჩემსას. მე უფალთან შენს მაგივრად ავალ, მანამდე კი შენი მინდა მერქვას... წყლის ღვარცოფებს ვეცეკვები მტარვალს, ​ავუჯანყებ ჩემს სიხარულს სევდას სუნთქვაშეკრულ მომაკვდავ გედს ვგავარ, სიკვდილამდე შენი მინდა მერქ

მაგარი ლექსია.

მაგარი ლექსია.