Предыдущая публикация
З майго дзённіка.
107 гадоў таму адбылася падзея, якая аказала ўплыў на жыццё многіх народаў у розных краінах. Гэта было так даўно! Нават мае бацькі нічога не маглі расказаць мне, як яны ўспрынялі гэту падзею. Бацьку было тады 11 гадоў, а маці 5. Што захавала мая памяць пра тыя падзеі пасля вучобы ў школе, вывучэння гісторыі КПСС, і г.д. Канкрэтныя падзеі, даты не ўражвалі і многіе з іх памяць не захавала. Сёння для мяне яны не маюць ніякага значэння. Для мяне важна, якія захаваліся эмоцыі, пачуцці. Яны фарміраваліся літаратурнымі вобразамі. Найперш паэмай Уладзіміра Маякоўскага "Вадимир Ильич Ленин"(1924 год).
…Штыками тычется чирканье молний, матросы в бомбы играют, как в мячики. От гуда дрожит взбудораженный Смольный.
…Уже Ильичем поведенные в битвы, еще не зная его по портретам, толкались, орали, острее бритвы солдаты друг друга крыли при этом.
А яшчэ "Песня о Буревестнике" Максіма Горкага (1901 год). Гэта "Песня..." была прадвеснікам усіх трох расійскіх рэвалюцый.
...Над седой равниной моря ветер тучи собирает. Между тучами и морем гордо реет Буревестник, черной молнии подобный. То крылом волны касаясь, то стрелой взмывая к тучам, он кричит, и — тучи слышат радость в смелом крике птицы. В этом крике — жажда бури! Силу гнева, пламя страсти и уверенность в победе слышат тучи в этом крике. ...то кричит пророк победы: --Пусть сильнее грянет буря!
Сёння ў многіх народаў стаўленне да гэтай падзеі векавой даўніны процілеглае, абыякавае, памяркоўнае, адным словам -- рознае. У Беларусі гэта свята. Выхадны дзень нікому ніколі лішнім не будзе. Будзем адпачываць.
Следующая публикация
Нет комментариев