։։։։Բաց նամակ Արտակ Զեյնալյանին,,,Բարև ձեզ պարո՛ն Զելնանյան արաջին անգամ ձեզ դիմեցի ներման խնդրանքով այն վերնագրեցի (Ներեք սխալս ինձ նույնպես Մայր է ծնել)Ստացա պատասխան որ դուք հանդիսանում եք պրոբացյաի շահառու և ներման մասին խոսք լինել չի կարող, միակ ճանապարհը համաներումն է։Հասկացա որ դա միակ ճանապարհն է,,Լինելով պրոբացյաի շահառու արդեն 7 ամիս է ամսեկան երկու անգամ այցելում եմ Արմավիրի պրոբացյաի Էջմածնի նստավայր, ոչ մի անգամ չեմ խախտել և ներկայացել եմ ստորագրելու սահմանված կարգով , վերահսկողական շրջանում ոչ միայն չեմ խախտել ՀՀ բարձրագույն արժեք հանդիսացող օրենքը, այլ ոտք չե՛մ դրել կանաչապատ տարածք, չե՛մ ծխել հասարակական վայրերում ,Արմավիրի ոստիկանության բաժանմունք այցելել եմ պահանջ լինելու դեպքում, մեր համայք մշտապես եղել է մեր տարածքային թաղայինը Գարիկ Քարամյանը ով արժանիորեն կրում է ոստիկանության աշխատակցի համազգեստը, նրանից նույնպես կարող ԵՔ վերցնել իմ բնութագիրը։Իմ վարքով դարձել եմ կարծես հոգեւորական այլ ոչ թե 179 հոդվածով մեղադրվող ՀԱՆՑԱԳՈՐԾ։Երբ տեղի ունեցավ համաներումը իմ մեջ դեպի Հայրենիք ու Պետություն սերը ու վստահությունը կրկնակի դարձավ ։Երբ տեսա որ համաներումը պաշտոնական ուժի մեջ է մտել, ու առաջինը ազատության մեջ են Ոստիկանին ծեծողները, աղքատ ընտանիքներից անասուն գողացողները, մտածեցի որ բոլորին տալիս են ուղղվելու հնարավորություն, ու իմ վրա հաստատ կտարածվի ու կազատվեմ ա՛յդ գրողի տարած վերահսկողությունից որը ինձ զրկում է Մարդու համար ամենա կարևոր արժեքից, ազատ տեղաշարժվելու իմ հնարավորությունից,,։Մե՛նք ունենք Նոր Հայաստան ՈՒնենք այնպիսի Վարչապետ ում ես դեռ 2013 թվականին նվիրեցի ֆեզբուկյան իմ հայտնի գրառումը(ՆԻԿՈԼ ԾՆԱԾ ՄԱՅՐԸ ՀԵՐՈՍ Է)Բայց արի՛ ու տես հիմա հայտնվել են մարդիկ ովքեր ա՛յդ ժամանակ Հանրապետական կուսակցության համար ժամկետանց կոնֆետներ էին բաժանում, իսկ հիմա դարձել են հայտնի հեղափոխողականեր, Ի սեր Աստծո նրանց ևս հասկանում եմ, առենատավազքից են։Բայց Նիկոլ Փաշինյանը ունի այնպիսի՛ գաղափար որը կայուն է ու գայթակղման չի գնում ։Ակամայից հիշեցի զինվոր ժամանակ լսած մի հարց Հրամանատարին,,,,,Ես մեղավոր եմ որ Հայրս նախարար չէ, երբ հարցրեցին ինչո՛ւ, Նա պատասխանեց բա ինչո՛ւ ես արձակուրդ չեմ գնում ։Հիմա ես Ձեզ եմ դիմում բաց նամակով հանրության առջև, մոդայիկ դարձած Ֆեզբուկով, Ինչո՛ւ ես չեմ ստանում իմ ազատման փաստաթղթերը,,?

Այսօր դիմելով իմ Մայրիկին ասացի ինչո՛ւ ժամանակին ծառայություն կատարող ոստիկանության աշխատակիցի ձախ ոտքը չայրեցի եռման ջրով ու չգոռացի հանուն Հայաստանի,,Այսօր համամասնական ընտրակարգով գոնե կլինեյի 37 համարը ։Խնդրում եմ Ձեզ որպես Արդարադատության նախարար պատասխան ԵՔ ինչո՛ւ են ազատության մեջ վեր նշվածները, իսկ ես դեռ այցելում եմ Արմավիրի պրոբացյաի Էջմածնի նստավայր ուրիշից պարտքով տաքսու գումար վերցնելով, որտեղ ասում են դեռ դատարանը կասի ազատ եմ թե ոչ,,ու անգամ անորոշ ժամանակաշրջանում,Իմ մոտ տպավորություն է ստեղծվում որ մարդիկ ինձ լավություն են անում, վայ դեռ պիտի իմ երեխային իրենք պահեն, ասենք իմ տեղ էլեկտրաէներգիայի գումար են տալիս,,,Ոչ հակադարձում եմ Պրոբացյաի ծառայությանը որ տաք կաբինետ նստելով դո՛ւք չգիտեք ԻՆՉ է կատարվում սոցիալապես անապահով ընտանիքումս, Ու երբ տեսնում եմ անչափահաս երեխայիս հագուստի ու սնունդի կարիքը դառնում եմ մի գուցե մարդ ով իվիճակի չէ սպասելու ։Ես որպես ՀՀ ուզում եմ օգտվել համաներումից ոչ թե քմահաճույքով կամ ինչ որ աշխատողի տաք կաբինետում կրիայի պես դանդաղ աշխատելով, այլ մեկ օր շուտ ուզում եմ գնալ արտագնա աշխատանքի, Ես ուզում եմ գնալ Նոր Հայաստանից ուր մոդայիկ է հանրության ուշադրությունը գրավել ուղիղ եթերում, ուր բլոտ են խաղում նախարարները,,դրա փոխարեն այցելեք ասենք Արմավիրի մարզի Վարդանաշեն գյուղ ու տեսեք ինչ խողովակներից են ջուր խմում մեր երեխաները,,Ես վախկոտ չե՛մ, Ես կարող եմ սպասել եթե կստանամ կոնկրետ պատասխան։Հասկանում եմ որ պրոբացյաի մեր ՍԻՐԵԼԻ աշխատակիցները շաաատ ծանրաբեռնված են աշխատում (մեր ամեն օրյա լեզվով ասեմ նրանց ձեռքի հետ պարգեւատրեք)Բայց երբ զանգ եմ ստանում Հարկադիր կատարման ծառայության կողմից բռնագանձման պահանջով, չմարված վարկերի համար, ուզում եմ ասել ինձ պահում ԵՔ որ ինչ անեք ։Ձե՛ր անձի նկատմամբ ունեմ ՄԵԾ հարգանք,լա՛վ եմ գիտակցում ի տարբերություն շատերի որ Արցախյան պատերազմում կորցրել եք Ձե՛ր ոտքը, Մեզ մեր երեխաներին Ազատ Հայաստան նվիրելով։Հուսով եմ ու համոզված որ այս անգամ կստանամ հստակ պատասխան երբ կարող եմ ստանալ փաստաթղթերը ու գնալ մեր բարեկամ հանդիսացող Ռուսաստան 70 հազար ռուբլի ամսեկան աշխատելու ։Մի մարեք իմ հույսը Նո՛ր Հայաստանում, որտեղ Վարչապետի կին իմ խնդրանքին արձագանքեց ԻՆՁ հասարակ բանվորի ընտանիքի տղային զանգելով, բայց նա չէ որ պիտի ինձ տա իմ համար կարևոր փաստաթղթերը,,,տիկին Աննան ավելի կարևոր առաքինություն է կատարում փրկելով բազմաթիվ երեխաների, Ժպիտ նվիրելով շա՛տ Ծնողների ։Գնալս կարևոր է, ամեն օրը իմ համար թանգ է,,Ես չե՛մ արտագաղթում այն Հայաստանից որը Լավն է Ժողովրդի իշխանությամբ,,որտեղ ես եմ ծնվել, որտեղ պապիցս Հայրական տուն եմ ստացել, որտեղ իմ Հայրական գերեզման է,,Ես սովորել ու ստացել եմ բարձրագույն կրթություն, որտեղ երկու տարի ծառայել եմ բանակում,,,գնում եմ իմ ու ընտանիքիս համար գումար վաստակեմ ։։Խնդրում եմ պատասխանել պաշտոնապես երբ իմ վրա կտարածվի համաներումը, ։Դիմող հհ քաղաքացի Արմավիրի մարզի Վարդանաշեն գյուղի բնակիչ Մայիս Լորիկի Ավետիսյան,,,,,Հասցե 2փողոց 24 տուն, հեռ 077574705,,,,,Քրեական գործ Արդ1/0014/15/18.......179 հոդվածի առաջին մասի երրորդ կետ։