Вольга Алёхна

***
Ад крутых берагоў ад'язджаю дамоў,
І да гэтых дзівос я вярнуся
мо скора,
Будзе сніцца ізноў адпачынак мне мой,
На браслаўскіх азёрах,
На браслаўскіх азёрах.
Я пачаў разумець таямніцу начэй
І вось гэтай зямлі непаўторную мову,
І ад хваляў такіх не заплюшчыць вачэй
На браслаўскіх азёрах,
На браслаўскіх азёрах.
Не забыць мне ніяк промняў чыстых святла
На срабрыстай расе ў зялёных дубровах,
І я веру цяпер: цуда- казка была
На браслаўскіх азёрах, на браслаўскіх азёрах.