Предыдущая публикация
ლექსის_ავტორი__მიკე__ნეტავ იცოდე როგორ მიყვარხარ!
და უშენობა მე როგორ მტანჯავს, უშენოდ სიცოცხლეს აზრი არა აქვს, შენ ჩემი სულის ნაზი მშვენება ხარ! მიყვარხარ, რადგან არავის გავხარ, შენ ჩემთვის უფრთო ანგელოზი ხარ, დამპირდი უსიტყვოდ რომ აგარ წახვალ, აღარ დამტოვებ არასდროს, აღარ!! ახლა ვხვდები, რომ მე შენით ვცოცხლობ, შენს მეტს ვერავის ვერაფერს ვერ ვგრძნობ, ძალიან შევიცვალე, ჩემს თავს ვეღარ ვცნობ, მხოლოდ შენზე ვფიქრობ იცი? ეს მოგწოონს? მიყვარხარ, ისე ძლიერ, ისე უზომოდ, ამ სიტყვებს ძვირფასო შენ გეტყვი მხოლოდ, და როცა დაბრუნდები იცი რას ვიზამ? გულში ჩაგიკრავ გაკოცებ მაგრად! გეტყვი როგორ ხარ? შენ მეტყვი- კარგად, მე მომენატრე იცი რა მაგრაად? ჩვენს განშორებას ვეგარ ავიტან, უშენოდ სიცოცხლე კმარა, დამთვრდა.. ისევ შენს გვერდით ვიქნები მარად, უწინდებურად გიყვარვარ ალბათ, არ მიგატოვებ, არასდროს...აღარ, ბოლო არ უჩანს ჩვენს ლამაზ ამბაბს. მინდა მოგეფერო, მინდა გაკოცო, მინდა ხატის წინ შენზე ვილოცო და ღმერთს შევთხოვო შენი კარგად ყოფნა, რადგან შენს გვერდით ბედნიერი მამყოფა...
Следующая публикация
Нет комментариев