Предыдущая публикация
Аёллар нимага йиғлайдилар?
Бола онасидан сўради:
- Онажон, нимага йиғлаяпсиз?
Онаси жавоб берди:
- Чунки мен, аёлман.
- Мен буни тушунмайман, - деди, бола. Она уни бағрига босиб:
- Илоҳим, ҳеч ҳам тушунмагин, болам! - деди. Сўнг у отасидан сўради:
- Онам нима учун сабабсиз йиғлаяптилар?
Отаси деди:
- Ҳамма аёллар сабабсиз йиғлайдилар.
Бола улғайди. Кишига айланди.
Лекин, ҳамон аёлларнинг нимага йиғлашларини тушунмасди.
Ниҳоят у донишманддан сўради.
- Аёллар нима йиғлайдилар?
Ҳаким жавоб берди:
- Аллоҳ аёлларни яратганида, уларга кучли елкаларни берди. Унда улар бутун дунёнинг ташвишини кўтарадилар. Ҳаловат беришлари учун иккита юмшоқ, майин қўлларни берди. Фарзандларини дунёга келтиришлари, уларни улғайтириши, эркалигу инжиқликларини кўтариши, оиласининг дашномлари, унга муносабатларини, барча қийинчиликларга сабр қилиши учун ички куч, матонат ато этди. У энг оғир ҳолатларга ҳам тоқат қилиши мумкин! Фарзандига нисбатан меҳр берди. Болалари куни келиб унга душман бўлиб қолишса ҳам, аламларига сабаб бўлишса ҳам, унинг муҳаббати уларга нисбатан ўзгармайди, тугамайди. Энг охирида унга кўзёшларни берди. Юрак - бағри тўлиб кетганда аччиқ кўзёшлари билан уларни тўкиб солади. Бу уларнинг энг заиф нуқталаридир.
Аёлларнинг кўзёшларини ҳурмат қилинг!
Она...
Оч қолсанг, ошхона;
Касал бўлсанг, шифохона;
Қувонсанг, байрам;
Ухласанг, вақтида уйғотувчи;
Йиғласанг, дардингга дармон;
Истасанг, мустаҳкам суянч;
Бағрикенг.
Унинг кўзёшлари самовий.
Меҳнатлари текин.
Ҳиммати баланд. Жони арзон.
Кўчага чиқиб кетиб, қайтганимизда, бизга ҳеч нарса керак бўлмаса ҳам, «Онам қанилар?» деймиз.
Она - ВАТАН. У ҳар қанча бечора бўлсин, қадри беқиёс. Моддий кўмак беролмайдиган заифа бўлса ҳам, кучли руҳий мадад. Ундан йироққa кетамиз - да... кетамиз- у тупроқларини ўпиб, кўзимизга суриш учун қайтиб келамиз!!! Соғинамиз!
------------------
Аллоҳим, менинг ва сизларнинг оналарингизни энг олий жаннат «Фирдавс»га ҳисоб - китобсиз дохил қилсин! Ҳеч нимангиз бўлмаса ҳам, орқангиздан дуо қилувчи онангизнинг борлиги чексиз «Алҳамдулиллаҳ» дейишингиз учун кифоя.
Следующая публикация
Комментарии 25
Орзу ҳаваслари бўлганда сароб,
Ўзгалар умрини қилганда хароб.
Ёрининг қўлидан тушмаса шароб,
Жим туриб бир четда йиғлайди аёл.
Кўчада кўпайса кундошлари ҳам,
Ўз ёри юз бурса қилади алам.
Беркиниб панада кўзга олиб нам,
Хўрсиниб аламдан йиғлайди аёл.
Ёри ташлаб кетса оғир кунида,
Ёстиғи сирдоши бўлса ёнида.
Дадам деб боласи йиғлаганида,
Юракдан дод солиб йиғлайди аёл.
Аламдан қасд қилмоқ бўлса жонига,
Мўлтираб қарайди болажонига.
Пул тополмай қолса ҳатто нонига.
Боласин қучоқлаб йиғлайди аёл.
Ҳалолдан ризқини топиб еганда,
Баъзилар ортидан ғийбат қилганда.
Ёшгина бу умри ҳазон бўлганда,
Чин дилдан ўртаниб йиғлайди аёл.
Ор учун доимо нафсини тийса,
Қўшнилар ҳар куни ғийбатин қилса.
Гап сўзлар қалбини аямай тилса,
Ҳаммадан яшириб йиғлайди аёл.
Бахт кўрмай кўргани ғам ташвиш бўлса,
Қирқга кирмасидан қаримай сўлса.
Чидолмай кўзлари ёшларга тўлса,
Э, воҳ деб бақириб йиғлайди аёл.
Йўл юрарди Донишманд тинмай,
Бир қишлоқда бир дам тўхтади.
Савол берди қишлоқнинг аҳли:
-*АЁЛ ЗОТИ ҚАНДАЙ ЗОТ ЎЗИ...?*
Ўйлаб, деди- Донишманд секин:-
-АЁЛ асли қалбнинг гавҳари,
Усиз ишнинг йўқдир самари.
АЁЛ шундай зотдир ожиза,
АЁЛ бизга ЕТТИ МЎЪЖИЗА.
Оёғининг остида ЖАННАТ,
Қўли гулдир ажойиб САНЪАТ.
Тишлари дур товланиб турар,
Кўзларида меҳр мавж урар.
Пичирлайди лаблари фақат,
АЁЛ учун берилган тоқат.
Сочларида қор, қиров номи,
Тилларида Бахтнинг каломи.
Қулоқлари тинглар яхши сўз,
Киприклари мисли бир товус.
Қошларида камоннинг акси,
Ҳеч ЗОТ йўқдир АЁЛДЕК яхши.
Ўзи эмас болам есин дер,
Ширин болам ОНАМ десин дер.
Кўникади шарт қўйса ТАҚДИР,
Бундай ЗОТ ким, АЁЛдир ахир.
Эркаксизми АЁЛни дерсиз,
АЁЛ менинг бир ёрим дерсиз.
Онам АЁЛ, Аёлим АЁЛ,
Опа -сингил, жигарим АЁЛ.
Ўзбек аёли иболари бор,
Бошда рўмол,Зеболари бор.
Сўзим бисёр АЁЛ васлига,
Сўзим ожиз, АЁЛ наслига.
Деди, шундай сўзлар ДОНИШМАНД!
Қишлоқ аҳлин қамра...Ещё***АЁЛ ЗОТИ***
Йўл юрарди Донишманд тинмай,
Бир қишлоқда бир дам тўхтади.
Савол берди қишлоқнинг аҳли:
-*АЁЛ ЗОТИ ҚАНДАЙ ЗОТ ЎЗИ...?*
Ўйлаб, деди- Донишманд секин:-
-АЁЛ асли қалбнинг гавҳари,
Усиз ишнинг йўқдир самари.
АЁЛ шундай зотдир ожиза,
АЁЛ бизга ЕТТИ МЎЪЖИЗА.
Оёғининг остида ЖАННАТ,
Қўли гулдир ажойиб САНЪАТ.
Тишлари дур товланиб турар,
Кўзларида меҳр мавж урар.
Пичирлайди лаблари фақат,
АЁЛ учун берилган тоқат.
Сочларида қор, қиров номи,
Тилларида Бахтнинг каломи.
Қулоқлари тинглар яхши сўз,
Киприклари мисли бир товус.
Қошларида камоннинг акси,
Ҳеч ЗОТ йўқдир АЁЛДЕК яхши.
Ўзи эмас болам есин дер,
Ширин болам ОНАМ десин дер.
Кўникади шарт қўйса ТАҚДИР,
Бундай ЗОТ ким, АЁЛдир ахир.
Эркаксизми АЁЛни дерсиз,
АЁЛ менинг бир ёрим дерсиз.
Онам АЁЛ, Аёлим АЁЛ,
Опа -сингил, жигарим АЁЛ.
Ўзбек аёли иболари бор,
Бошда рўмол,Зеболари бор.
Сўзим бисёр АЁЛ васлига,
Сўзим ожиз, АЁЛ наслига.
Деди, шундай сўзлар ДОНИШМАНД!
Қишлоқ аҳлин қамради ҲАЙРАТ!!!
Наҳот АЁЛ, шундай УЛУҒ ЗОТ,
АЁЛларнинг бори ўзи БАХТ...!!!