Предыдущая публикация
21 кастрычніка 2021 года споўнілася б 100 гадоў нашаму зямляку, ураджэнцу вёскі Таль, пісьменніку, журналісту, заслужанаму работніку культуры Беларусі, першаму лаўрэату прэміі Васіля Віткі, літаратурнай прэміі “Залаты Купідон”, уладальніку медаля Францыска Скарыны, уладальніку звання “Ганаровы грамадзянін Любанскага раёна” ІВАНУ Андрэевічу МУРАВЕЙКУ.
На вялікі жаль, Іван Андрэевіч пайшоў з жыцця 5 сакавіка 2021 года. Яму не давялося сустрэць свой 100-гадовы юбілей. Засталася добрая памяць пра гэтага незвычайнага чалавека – таленавітага, сціплага, сумленнага, добразычлівага. А яшчэ – яго багатая літаратурная спадчына і неацэнны вопыт журналісцкай дзейнасці.
Прапануем анлайн-дайджэст публікацый з рэспубліканскіх СМІ, прысвечаных нашаму слыннаму земляку.
https://www.sb.by/articles/imya-pisatelya-i-poeta-ivana-muraveyko-prisvoili-lyubanskoy-rayonnoy-tsentralnoy-biblioteke.html
На вялікі жаль, Іван Андрэевіч пайшоў з жыцця 5 сакавіка 2021 года. Яму не давялося сустрэць свой 100-гадовы юбілей. Засталася добрая памяць пра гэтага незвычайнага чалавека – таленавітага, сціплага, сумленнага, добразычлівага. А яшчэ – яго багатая літаратурная спадчына і неацэнны вопыт журналісцкай дзейнасці.
Прапануем анлайн-дайджэст публікацый з рэспубліканскіх СМІ, прысвечаных нашаму слыннаму земляку.
Любанскай раённай бібліятэцы прысвоена імя Івана Муравейкі
https://zviazda.by/be/news/20221028/1666950444-lyubanskay-rayonnay-bibliyatecy-prysvoena-imya-ivana-muraveykihttps://www.sb.by/articles/imya-pisatelya-i-poeta-ivana-muraveyko-prisvoili-lyubanskoy-rayonnoy-tsentralnoy-biblioteke.html
До своего 100-летия Иван Андреевич не дожил несколько месяцев и ушел в 2021-м… Но сколько бы ни прошло времени, земляки будут помнить имя...
www.sb.by
Зборнік «Вясёлка», які толькі што выйшаў у выдавецтве «Адукацыя і выхаванне» сабраў пад адной вокладкай лепшыя апавяданні, вершы, казкі, якія друкаваліся на працягу пяці гадоў у часопісе для дзяцей «Вясёлка».
Доўгі час рэдакцыйны калектыў «Вясёлкі» ўзначальваў лаўрэат Дзяржаўнай прэміі Рэспублікі Беларусь, заслужаны дзеяч культуры Рэспублікі Беларусь Уладзімір Сцяпанавіч Ліпскі. Уладзімір Сцяпанавіч і выступае аўтарам адной з прадмоў да кнігі.
Знаёмства з творамі, якія складаюць зборнік можа быць сямейным. Бацькі, дзядуля ці бабуля змогуць пракаменціраваць юнаму чытачу адкрыццё таго ці іншага верша, будуць здольнымі расказаць нешта важнае, даволі істотнае для хлопчыка ці дзяўчынкі. А такія творы, як, напрыклад, верш паэта-франтавіка Івана Муравейкі «Іван з Беларусі», і ўвогуле ствараюць настрой на доўгую размову, на згадкі пра Вялікую Айчынную вайну, на магчымы зварот да сямейных легендаў, гісторый, звязаных з ваенным мінулым.
https://zviazda.by/be/news/20221226/1672055522-lepshyya-tvory-dlya-dzyacey-sabrau-pad-adnoy-vokladkay-zbornik-vyasyolka
Знаёмства з творамі, якія складаюць зборнік можа быць сямейным. Бацькі, дзядуля ці бабуля змогуць пракаменціраваць юнаму чытачу адкрыццё таго ці іншага верша, будуць здольнымі расказаць нешта важнае, даволі істотнае для хлопчыка ці дзяўчынкі. А такія творы, як, напрыклад, верш паэта-франтавіка Івана Муравейкі «Іван з Беларусі», і ўвогуле ствараюць настрой на доўгую размову, на згадкі пра Вялікую Айчынную вайну, на магчымы зварот да сямейных легендаў, гісторый, звязаных з ваенным мінулым.
https://zviazda.by/be/news/20221226/1672055522-lepshyya-tvory-dlya-dzyacey-sabrau-pad-adnoy-vokladkay-zbornik-vyasyolka
ЛЮБАНШЧЫНА у СМІ
53:10 Любанскай раённай цэнтральнай бібліятэцы прысвоілі імя Івана Муравейкі (Рэпартаж СТВ)
https://www.youtube.com/watch?v=W3IZKJ_eioQ&list=PLwv42PED2hOUWO2mdTGbL6Z_UiMK7YWnM&t=3206s
58:02
Чысціня Муравейкавай крыніцы
https://zviazda.by/be/news/20211023/1634998456-chyscinya-muraveykavay-krynicyКожны выбірае свой шлях, і кожны прытрымліваецца такога, які ўспрымае аптымальным. Хоць людзям творчым горад, як нікому іншаму, дае перавагу. Пісьменнікам — не ў апошнюю чаргу. Але і шмат сярод літаратараў тых, хто не прамяняў правінцыю на хмарачосы.
Адзін з іх — Іван Муравейка.
Ужо больш чым у сталым веку аб сваёй прывязанасці да малой радзімы ён сказаў коратка і проста:
Тут мае карані,
Тут заўжды я жыву,
У краі бацькоўскім мне люба.
Нават на Мінск і на Маскву
Не прамяняю цябе, мой Любань.
Адзін з іх — Іван Муравейка.
Ужо больш чым у сталым веку аб сваёй прывязанасці да малой радзімы ён сказаў коратка і проста:
Тут мае карані,
Тут заўжды я жыву,
У краі бацькоўскім мне люба.
Нават на Мінск і на Маскву
Не прамяняю цябе, мой Любань.
Рыба шукае, дзе глыбей, а чалавек — дзе яму здаецца, што манна нябесная сама пасыплецца ў рот.
zviazda.by
Аўтограф-віншаванне ад ветэрана Вялікай Айчыннай вайны Івана Андрэевіча Муравейкі
https://zviazda.by/be/news/20200504/1588610513-autograf-dlya-nashchadkau-ad-veterana-vyalikay-aychynnay-vayny-ivanaХто з нашых суайчыннікаў дайшоў да Берліна і ўвекавечыў сваё імя на сценах Рэйхстага?
Іван з Беларусі
Сярод іх, вядома, былі і беларусы. З адным з такіх мне пашчасціла пазнаёміцца асабіста. На жаль, усяго некалькі месяцаў таму знакаміты пісьменнік, ветэран Вялікай Айчыннай вайны Іван Муравейка завяршыў свой зямны шлях. Аднак напярэдадні Дня Перамогі дарэчы згадаць яго ваенны лёс.
Іван Андрэевіч быў на фронце з першага да апошняга дня. «На першай лініі абароны Масквы, у раёне Ярцава — Ельня, мяне цяжка параніла, — успамінаў ветэран. — Апынуўся ў глыбокім тыле, дзе нават вокнаў вечарамі коўдрамі не завешвалі: у Алтайскім краі, у Слаўгарадзе. Там, у шпіталі, мяне «рамантавалі» да канца лютага 1942 года. Потым былі пяцімесячныя курсы — і я малодшы лейтэнант, камандзір мінамётнага ўзвода».
Ён ваяваў у Сталінградзе, фарсіраваў Дняпро, Днестр, Буг, Віслу, Одэр. Да Берліна Іван Муравейка дайшоў не толькі са зброяй, але і з алоўкам у руках: з'яўляўся літсупрацоўнікам дывізіённай газеты, затым — ваенным карэспандэнтам. Пра гісторыю сваіх узнагарод (два ордэны Айчыннай вайны l ступені, ордэн Айчыннай вайны ll ступені, ордэн Чырвонай Зоркі) ветэран расказваць не любіў — чалавекам ён быў надзвычай сціплым. Затое з задавальненнем прыгадваў той дзень, калі яго дывізія брала Рэйхстаг, дзе ён на матчынай мове пакінуў кароткі запіс: «Іван з Беларусі» (у 2010 годзе з-пад пяра пісьменніка выйшла кніга пад назвай «Я — Іван з Беларусі»). «Гэта было нешта большае, чым свята, — успамінаў той дзень франтавік. — Па Берліне вялі немцаў. Гэта былі не тыя немцы, якія ішлі на Маскву. Яны крочылі, апусціўшы галовы...»
Іван Андрэевіч быў на фронце з першага да апошняга дня. «На першай лініі абароны Масквы, у раёне Ярцава — Ельня, мяне цяжка параніла, — успамінаў ветэран. — Апынуўся ў глыбокім тыле, дзе нават вокнаў вечарамі коўдрамі не завешвалі: у Алтайскім краі, у Слаўгарадзе. Там, у шпіталі, мяне «рамантавалі» да канца лютага 1942 года. Потым былі пяцімесячныя курсы — і я малодшы лейтэнант, камандзір мінамётнага ўзвода».
Ён ваяваў у Сталінградзе, фарсіраваў Дняпро, Днестр, Буг, Віслу, Одэр. Да Берліна Іван Муравейка дайшоў не толькі са зброяй, але і з алоўкам у руках: з'яўляўся літсупрацоўнікам дывізіённай газеты, затым — ваенным карэспандэнтам. Пра гісторыю сваіх узнагарод (два ордэны Айчыннай вайны l ступені, ордэн Айчыннай вайны ll ступені, ордэн Чырвонай Зоркі) ветэран расказваць не любіў — чалавекам ён быў надзвычай сціплым. Затое з задавальненнем прыгадваў той дзень, калі яго дывізія брала Рэйхстаг, дзе ён на матчынай мове пакінуў кароткі запіс: «Іван з Беларусі» (у 2010 годзе з-пад пяра пісьменніка выйшла кніга пад назвай «Я — Іван з Беларусі»). «Гэта было нешта большае, чым свята, — успамінаў той дзень франтавік. — Па Берліне вялі немцаў. Гэта былі не тыя немцы, якія ішлі на Маскву. Яны крочылі, апусціўшы галовы...»
«Мураўіная сцяжынка» спрыяе падтрымцы і адкрыццю юных талентаў Любаншчыны
Шосты год на Любаншчыне праводзіцца раённы дзіцячы конкурс літаратурнай творчасці «Мураўіная сцяжынка» імя Івана Андрэевіча Муравейкі. Арганізатар — упраўленне па адукацыі, спорце і турызме Любанскага райвыканкама. Узяць удзел у мерапрыемстве могуць усе, каму цікава паспрабаваць свае сілы ў літаратурнай творчасці незалежна ад узросту. Жанравая палітра твораў таксама розная: і проза, і паэзія. Але важна тое, што конкурс спрыяе падтрымцы і адкрыццю юных талентаў Любаншчыны, якія, магчыма, стануць прадаўжальнікамі найлепшых традыцый.
Шаноўным і паважаным госцем на раённым конкурсе-свяце заўсёды быў ветэран Вялікай Айчыннай вайны, дзіцячы паэт, заслужаны работнік культуры Рэспублікі Беларусь, ганаровы грамадзянін Любані Іван Андрэевіч Муравейка. Зала з захапленнем і павагай слухала знакамітага земляка, з вуснаў якога гучалі парады і віншаванні пачынаючым літаратарам. Акрамя таго, вельмі прыемна было атрымліваць ад паэта рукапісны варыянт твораў, напісаных у 30—40-я гады мінулага стагоддзя, якія былі падрыхтаваны аўтарам у падарунак удзельнікам конкурсу. На жаль, у мінулым месяцы Івана Андрэевіча не стала.
Усе творчыя работы вучняў, якія прынялі ўдзел у конкурсе, штогод друкуюцца ў зборніку «Мураўіная сцяжынка», які атрымлівае ў падарунак кожная ўстанова адукацыі з аўтографам Івана Андрэевіча Муравейкі. А ўсе ўдзельнікі конкурсу ўзнагароджваюцца дыпломамі ўпраўлення па адукацыі, спорце і турызме Любанскага райвыканкама.
Шаноўным і паважаным госцем на раённым конкурсе-свяце заўсёды быў ветэран Вялікай Айчыннай вайны, дзіцячы паэт, заслужаны работнік культуры Рэспублікі Беларусь, ганаровы грамадзянін Любані Іван Андрэевіч Муравейка. Зала з захапленнем і павагай слухала знакамітага земляка, з вуснаў якога гучалі парады і віншаванні пачынаючым літаратарам. Акрамя таго, вельмі прыемна было атрымліваць ад паэта рукапісны варыянт твораў, напісаных у 30—40-я гады мінулага стагоддзя, якія былі падрыхтаваны аўтарам у падарунак удзельнікам конкурсу. На жаль, у мінулым месяцы Івана Андрэевіча не стала.
Усе творчыя работы вучняў, якія прынялі ўдзел у конкурсе, штогод друкуюцца ў зборніку «Мураўіная сцяжынка», які атрымлівае ў падарунак кожная ўстанова адукацыі з аўтографам Івана Андрэевіча Муравейкі. А ўсе ўдзельнікі конкурсу ўзнагароджваюцца дыпломамі ўпраўлення па адукацыі, спорце і турызме Любанскага райвыканкама.
Ісці і ствараць
Два гады таму журналісты «Звязды» віншавалі з дзевяностапяцігоддзем даўняга сябра нашай газеты пісьменніка Івана Муравейку.
zviazda.by
Iван Муравейка: «Адчуваецца сувязь рэдакцыi з людзьмi»
— Першае, што вылучае «Звязду» сярод iншых газет, — тое, што яна на чыста беларускай мове. Матэрыялы на роднай мове — сёння не тое што рэдкасць, а ў пэўным сэнсе нават эксклюзiў! Я парэкамендаваў бы моладзi вывучаць беларускую мову ў тым лiку па газетных артыкулах.
Пісьменнік Іван Муравейка напярэдадні 95-годдзя пра самае запаветнае
Пра тое, што ў гэтай сціплай хаце, якая знаходзіцца ў цэнтры Любані, жыве ветэран Вялікай Айчыннай вайны, выпадковаму падарожніку падказвае адпаведная шыльдачка. Але не напісана там (ды і навошта, калі і так пра гэта ведае амаль кожны любанец і не толькі), што гэты дом ужо больш як паўстагоддзя з'яўляецца і месцам прытулку, і працоўным кабінетам беларускага пісьменніка Івана Муравейкі. Калі мы завіталі ў госці да майстра, нават не здзівіліся, што засталі яго за драўляным сталом у вялікім пакоі — менавіта тут былі напісаны многія творы аўтара.
Калектыў Выдавецкага дома «Звязда» зычыць юбіляру моцнага здароўя, дабрабыту, новых кніг і ўсё ж дайсці да 100!
zviazda.by
Кожнае слова — стрэл, трапны радок — кулямётная чарга Слова майстра
Словам змагаліся з ворагам і пісьменнікі. Ды і не толькі словам. Ганаровы грамадзянін і жыхар Любані, работнік культуры Беларусі, выдатнік друку Савецкага Саюза, лаўрэат прэміі Васіля Віткі пісьменнік Іван Муравейка Вялікую Айчынную вайну прайшоў ад першага дня да апошняга. Удзельнік абароны Масквы, Сталінградскай бітвы дайшоў да Берліна. І на матчынай мове распісаўся на рэйхстагу: «Я — Іван з Беларусі».
Менавіта пад такой назвай летась у Івана Андрэевіча выйшла кніга
Менавіта пад такой назвай летась у Івана Андрэевіча выйшла кніга
На востраве Зыслаў у гады вайны выйшла амаль сто нумароў падпольнай «Звязды» Яшчэ Арыстоцель казаў, што самая моцная зброя чалавека — слова. Менавіта з дапамогай гэтага «інструмента» змагалася з гітл...
zviazda.by
Днямі ездзіў у Любанскі раён па рэдакцыйных справах. Сярод намечанага на першым месцы было завітаць да Івана Андрэевіча Муравейкі. Цікавіла мяне магчымасць паразмаўляць з ім, паслухаць гэтага знакамітага чалавека. Да таго ж хаце...
zviazda.by
У прасторным пакоі драўлянай хаты было сонечна і ціха. Мой суразмоўца ахвотна адгукнуўся на звычайныя для пачатку размовы словы пра надвор'е, самаадчуванне, хатнія справы. Сядзеў Іван Андрэевіч у шырокім крэсле для адпачынку побач з пісьмовым сталом, дзе ў аднаму яму вядомым парадку месціліся стосікі рукапісаў, кнігі, аркушы паперы. Менавіта на іх раз-пораз спыняўся позірк майго суразмоўцы, да іх дакраналіся яго рукі. Нарэшце, і размова наша перайшла да самага галоўнага, чым поўніцца кожны дзень гэтага 94-гадовага чалавека, — пісьменніцкай працы.
https://zviazda.by/be/news/20140615/1402812030-vayna-yak-kropka-adlikuКніга Івана Мравейкі «Я — Іван з Беларусі”
Апублікавана ў газеце "Літаратура і мастацтва" 13.06.14 г. ___________________________________________________________________________ Муравейка, І. А. Я — Іван з Беларусі. — Мінск: выдавецкі дом “Звязда”, 2014. — 272 с. Старэйшын...
zviazda.by
Многія творы, сабраныя ў кнігу, — своеасаблівы каментарый да публікацый ваеннага часу. А тады, у ваенным ліхалецці, Іван Муравейка пісаў вершы, нарысы, карэспандэнцыі, ствараў салдацкі гумар, рабіў усё, што выяўляла здольнасці, магчымасці мастацкага слова ў палымянай барацьбе з фашысцкім супастатам. Сёння гэтыя тэксты ўспрымаюцца як літаратурныя дакументы свайго гераічнага і трагічнага часу, чым кніга асабліва і цікавая.
В день 75-летия Победы советского народа над фашистской Германией любанчанину И
МЛЫН.BY - Новости Минской области
В день 75-летия Победы советского народа над фашистской Германией любанчанину Ивану Муравейко вручат специальный сертификат: отныне его имя носит одна из
Минская правда
В день 75-летия Победы советского народа над фашистской Германией любанчанину Ивану Муравейко вручат специальный сертификат: отныне его имя носит одна из звезд в созвездии Весы.
Залаты фонд нацыi
Сёння людзі, вартыя прызнання і павагі, святкуюць юбілей сваёй арганізацыі. Амаль 2 мільёны 650 тысяч нашых шаноўных грамадзян, сярод ...
www.sb.by
Іван Муравейка — той, хто на калоне Рэйхстага пакінуў запіс: «Я — Іван з Беларусі». Падзеі тых часоў ён апісаў у аднайменнай кнізе. Дарэчы, выданне раскупілі ў лічаныя дні. Як і іншыя зборнікі нарысаў, апавяданняў, паэм, вершаў гэтага цудоўнага аўтара. І нягледзячы на шаноўны ўзрост, Муравейка працягвае пісаць.
“Мне дома так добра і люба...“
Калі ў Івана Андрэевіча запыталі, чаго ён пажадае землякам, юбіляр не замарудзіў: “Пражыць больш за мяне. Мой узрост — яшчэ не мяжа”. Такі зарад бадзёрасці, аптымізму пісьменнік надаў шматлікім гасцям на пачатку творчай вечарыны, што ладзілася 21 кастрычніка ў Любанскай школе мастацтваў.
ЕГО ДЕВЯНОСТОЛЕТИЕ отмечает весь район. Имя Ивана МУРАВЕЙКО известно всей стране. Беседуем с Иваном Андреевичем по телефону, поздравляем его...
www.sb.by
ЕГО ДЕВЯНОСТОЛЕТИЕ отмечает весь район. Имя Ивана МУРАВЕЙКО известно всей стране. Беседуем с Иваном Андреевичем по телефону, поздравляем его с днем рождения. Голос у юбиляра веселый, бодрый. «Думаю о жизни. Это главное», — признается он.
Родной, дарующий силы.
https://www.sb.by/articles/rodnoy-daruyushchiy-sily-tak-otzyvayutsya-o-svoey-maloy-rodine-zhiteli-mnogikh-malykh-gorodov-strany.htmlРэпартаж тэлеканала СТВ, прысвечаны 90-гадоваму юбілею беларускага пісьменніка, ганаровага грамадзяніна г.Любань Івана Муравейкі
https://ok.ru/video/85519567396
02:13
Иван Андреевич Муравейко (на снимке) – детский поэт, писатель. В Великую Отечественную – рядовой солдат, командир минометного взвода, корреспондент...
www.sb.by
Пiсьменнiк з Любанi Iван Муравейка прызнае толькi духоўныя каштоўнасцi, галоўнай з якiх для яго на ўсё жыццё стала лiтаратурная творчасць. Ён шчыра верыць, што ўсе дзецi не толькi любяць, але i самi пiшуць вершы
Следующая публикация
НОВЫЕ КНИГИ
Комментарии 3