Предыдущая публикация
Еллар, юллар ерагая бара,
Томаннарга кереп югалып.
Узып барам язган гомерне.
Һәрбер көнгә рәхмәт укып.
Күпне өмет итмим инде,
Тәнемдә саулык бетмәсен.
Яшәүләре бик тә катлаулы,
Тормышыма бәлә кермәсен...
Янәшәмдә балаларым бар,
Һәрчак хәлләремә керергә.
Аңлар кешем бар янымда,
Бик бәхетле булып яшәргә.
Яшәү - көрәш! Гомер кыска,
Үземчә яшим тормышта.
Аякларым алга таба атласа,
Бәхеттер яшәве бу дөньяда.
Зәбир Низамиев.
Следующая публикация
Комментарии 15