Məni candan usandırdı, cəfadan yar usanmazmı? Fələklər yandı ahimdən, muradım şəmi yanmazmı? Qəmu bimarinə canan dəvayi-dərd edər ehsan. Nəçin qılmaz mənə dərman, məni bimari sanmazmı? Qəmim pünhan tutardım mən, dedilər yarə qıl rövşən Desəm, o bivəfa bilməm, inanarmı, inanmazmı? Şəbi-hicran yanar canım, tökər qan çeşmi-giryanım Oyadar xəlqi əfğanım, qara bəxtim oyanmazmı? Güli-rüsxarinə qarşı gözümdən qanlı axar su, Həbibim, fəsli-güldür bu, axar sular bulanmazmı? Degildim mən sənə mail, sən etdin əqlimi zail, Mənə tən eyləyən qafil səni görcək utanmazmı? Füzuli rind ü şeydadır, həmişə xəlqə rüsvadır, Sorun ki, bu nə sevdadır, bu sevdadan usanmazmı?
Nə dəyişir gecələr ?
Həsrət niyə çox olur?
Bütün ağrı acılar ,
Gecəyəmi doğulur?
Adicə diş ağrısı ,
Gecə ürək şişirdir .
Bəlkə də ağrıyan diş ,
Gecənin göz dişidir.
Sevgi də gecə küsür ,
Həsrətinə sığınır.
Dodağını hey büzür,
Ürəyimə yığılır.
Gündüzdən nə fərqi var,
Bir günəş yox gecələr.
Başqa məmləkətlərə ,
Günəş gedər gecələr .
Qəlbə dolsa da atəş,
Ağlasaq da gecələr.
Bir urək bir də günəş ,
Gecələrdə dincələr .
Bilmirəm hayandan tapdı ömrümü, Bir dəli at kimi çapdı ömrümü, Dağlara-daşlara çırpdı ömrümü, Qədrimi bilmədi bu adam mənim, - ilahi, al məni bunun əlindən!
Kaş mənim ömrümü bu yer üzündə Bir özgə adama tuş eləyəydin, Lap məni adam yox, quş eləyəydin. Lap belə bir qara daş eləyəydin, Məni bu adama sən necə qıydın, - ilahi, al məni bunun əlindən!
Al məni, ver meni, özgələrə ver, Qırıq aynalara, güzgülərə ver, Bölünüm, yüz tikə, min tikə olum, bu adam üzümə baxa bilməsin. Məni aynaların qırıqlarından toplaya bilməsin, yığa bilməsin.
Bölünsəm, dərdim də bölündü bəlkə, hər dərdim yüz tikə, min tikə oldu. Bir dərdim qalmadı özümdən yekə, bütün dərdlərimdən mən yekə oldum.
Bu yerin üstündə, göyün altında bölünsəm, hər tikəm bir yana düşsə, Haçansa, kefinin xoş saatında, ilahi, təzədən yadına düşsəm, Təzədən toplasan qırıqlarımı. Sınıq əllərimi, ayaqlarımı, Ağzımı, burnumu, qulaqlarımı. İlahi, təzədən calasan məni, dünyanın ən gözəl güzgüsü ollam. Təzədən dün...ЕщёBilmirəm hayandan tapdı ömrümü, Bir dəli at kimi çapdı ömrümü, Dağlara-daşlara çırpdı ömrümü, Qədrimi bilmədi bu adam mənim, - ilahi, al məni bunun əlindən!
Kaş mənim ömrümü bu yer üzündə Bir özgə adama tuş eləyəydin, Lap məni adam yox, quş eləyəydin. Lap belə bir qara daş eləyəydin, Məni bu adama sən necə qıydın, - ilahi, al məni bunun əlindən!
Al məni, ver meni, özgələrə ver, Qırıq aynalara, güzgülərə ver, Bölünüm, yüz tikə, min tikə olum, bu adam üzümə baxa bilməsin. Məni aynaların qırıqlarından toplaya bilməsin, yığa bilməsin.
Bölünsəm, dərdim də bölündü bəlkə, hər dərdim yüz tikə, min tikə oldu. Bir dərdim qalmadı özümdən yekə, bütün dərdlərimdən mən yekə oldum.
Bu yerin üstündə, göyün altında bölünsəm, hər tikəm bir yana düşsə, Haçansa, kefinin xoş saatında, ilahi, təzədən yadına düşsəm, Təzədən toplasan qırıqlarımı. Sınıq əllərimi, ayaqlarımı, Ağzımı, burnumu, qulaqlarımı. İlahi, təzədən calasan məni, dünyanın ən gözəl güzgüsü ollam. Təzədən dünyaya yollasan məni, bu adam olmaram, özgəsi ollam, - ilahi, al məni bunun əlindən!..
Yetişibdi zaman gedirem artıq Bu hesret indiden çox sıxır meni Belkede getdiyim yerden döne bilmerem Sen gel heç zaman unutma meni Ayrılıq çetindi bunu bilirem Seni mensiz qoyub çıxıb gedirem Sen gel heç zaman unutma meni Herkesin qismeti bir cür yazılır Her gün göz ağlayıb ürek sızlayır Artıq yeni bir heyat başlayır Sen gel heç zaman unutma meni Vax geler ne vaxsa qovuwariq biz Uwaq tek kusub yene bariwariq biz Neyese nail olmaqcin caliwariq biz Sen gel heç zaman unutma meni Senli günlerimi yada salıram O günler üçün çox darıxıram Bu setri yenede sene yazıram Sen gel heç zaman unutma meni
Sözlər niyə belə qəlbə dəyirlər? Ürəksiz görüşdən doymuşuq daha. Fillər ölümünü duyur deyirlər, Biz də ayrılığı duymuşuq daha... Görüş yerimizdə yaşıl bürünən O ağac cildini quş tək uçurdu. Sən iki yarpağı biz idik dünən, Bizi də məhəbbət payızı vurdu.
Külək yarpaqları gəzdirir veyil, Köhnə yurd yerimi, görüş yerimiz? Tökülən yarpaqmı... Yox, yarpaq deyil, Yağır üstümüzə gileylərimiz.
Çoxdan oxumuşuq gözlərimizi, Gözlər istəyini azdıra bilmir. Buz kimi soyumuş sözlərimizi Odlu dodaqlar da qızdıra bilmir.
Biz görüş yerinə ayaq döyürük, Hardasa sevginin qırılıb səsi. Bazar ertəsinə ağır deyirik -Hər görüş bizimçün bazar ertəsi.
Sözlər niyə belə qəlbə dəyirlər? Ürəksiz görüşdən doymuşuq daha. Fillər ölümünü duyur deyirlər Biz də ayrılığı duymuşuq daha...
Мы используем cookie-файлы, чтобы улучшить сервисы для вас. Если ваш возраст менее 13 лет, настроить cookie-файлы должен ваш законный представитель. Больше информации
Комментарии 528
Fələklər yandı ahimdən, muradım şəmi yanmazmı?
Qəmu bimarinə canan dəvayi-dərd edər ehsan.
Nəçin qılmaz mənə dərman, məni bimari sanmazmı?
Qəmim pünhan tutardım mən, dedilər yarə qıl rövşən
Desəm, o bivəfa bilməm, inanarmı, inanmazmı?
Şəbi-hicran yanar canım, tökər qan çeşmi-giryanım
Oyadar xəlqi əfğanım, qara bəxtim oyanmazmı?
Güli-rüsxarinə qarşı gözümdən qanlı axar su,
Həbibim, fəsli-güldür bu, axar sular bulanmazmı?
Degildim mən sənə mail, sən etdin əqlimi zail,
Mənə tən eyləyən qafil səni görcək utanmazmı?
Füzuli rind ü şeydadır, həmişə xəlqə rüsvadır,
Sorun ki, bu nə sevdadır, bu sevdadan usanmazmı?
Unutdur baxışlarını,
Qara gözünü, qaşlarını..
Sil gözünün yaşlarını,
Demedim ki kövrelt meni,
Sensizliye öyret meni..
Bir ac quşam, bax densizem,
Özge yerde, çemensizem,
Gör neçe ildi sensizem..
Yorur axı hesret meni,
Sensizliye öyret meni..
Sensizliye dustaq olum,
El çatmayan bir dağ olum..
Sen külek ol, yarpaq olum,
Ese-ese titret meni,
Sensizliye öyret meni..
Özge eller ovutmuşam,
Elin bilib berk tutmuşam..
Men özümü unutmuşam,
Mensizliye öyret meni
Sağol Arzu var olasan
Xəyal olub otağinda qalmişam
Oxşayarsan yastiqdakı telimi
Tel-tel olub yatağinda qalmişam.
Zindan olar sənə o dörd divarın
Gəlişini duyammazsan baharin.
Hər yerdəyəm,qarşidaki çinarin
Sənə baxan budağinda qalmişam.
Eşqin mərəz,sən əlində naçarsan
Bu dərdini söylə,kimə açarsan?
Unut məni,unutmaği bacarsan.
Sözə dönüb dodağinda qalmışam.
Həsrət niyə çox olur?
Bütün ağrı acılar ,
Gecəyəmi doğulur?
Adicə diş ağrısı ,
Gecə ürək şişirdir .
Bəlkə də ağrıyan diş ,
Gecənin göz dişidir.
Sevgi də gecə küsür ,
Həsrətinə sığınır.
Dodağını hey büzür,
Ürəyimə yığılır.
Gündüzdən nə fərqi var,
Bir günəş yox gecələr.
Başqa məmləkətlərə ,
Günəş gedər gecələr .
Qəlbə dolsa da atəş,
Ağlasaq da gecələr.
Bir urək bir də günəş ,
Gecələrdə dincələr .
Bir dəli at kimi çapdı ömrümü,
Dağlara-daşlara çırpdı ömrümü,
Qədrimi bilmədi bu adam mənim, -
ilahi, al məni bunun əlindən!
Kaş mənim ömrümü bu yer üzündə
Bir özgə adama tuş eləyəydin,
Lap məni adam yox, quş eləyəydin.
Lap belə bir qara daş eləyəydin,
Məni bu adama sən necə qıydın, -
ilahi, al məni bunun əlindən!
Al məni, ver meni, özgələrə ver,
Qırıq aynalara, güzgülərə ver,
Bölünüm, yüz tikə, min tikə olum,
bu adam üzümə baxa bilməsin.
Məni aynaların qırıqlarından
toplaya bilməsin, yığa bilməsin.
Bölünsəm, dərdim də bölündü bəlkə,
hər dərdim yüz tikə, min tikə oldu.
Bir dərdim qalmadı özümdən yekə,
bütün dərdlərimdən mən yekə oldum.
Bu yerin üstündə, göyün altında
bölünsəm, hər tikəm bir yana düşsə,
Haçansa, kefinin xoş saatında,
ilahi, təzədən yadına düşsəm,
Təzədən toplasan qırıqlarımı.
Sınıq əllərimi, ayaqlarımı,
Ağzımı, burnumu, qulaqlarımı.
İlahi, təzədən calasan məni,
dünyanın ən gözəl güzgüsü ollam.
Təzədən dün...ЕщёBilmirəm hayandan tapdı ömrümü,
Bir dəli at kimi çapdı ömrümü,
Dağlara-daşlara çırpdı ömrümü,
Qədrimi bilmədi bu adam mənim, -
ilahi, al məni bunun əlindən!
Kaş mənim ömrümü bu yer üzündə
Bir özgə adama tuş eləyəydin,
Lap məni adam yox, quş eləyəydin.
Lap belə bir qara daş eləyəydin,
Məni bu adama sən necə qıydın, -
ilahi, al məni bunun əlindən!
Al məni, ver meni, özgələrə ver,
Qırıq aynalara, güzgülərə ver,
Bölünüm, yüz tikə, min tikə olum,
bu adam üzümə baxa bilməsin.
Məni aynaların qırıqlarından
toplaya bilməsin, yığa bilməsin.
Bölünsəm, dərdim də bölündü bəlkə,
hər dərdim yüz tikə, min tikə oldu.
Bir dərdim qalmadı özümdən yekə,
bütün dərdlərimdən mən yekə oldum.
Bu yerin üstündə, göyün altında
bölünsəm, hər tikəm bir yana düşsə,
Haçansa, kefinin xoş saatında,
ilahi, təzədən yadına düşsəm,
Təzədən toplasan qırıqlarımı.
Sınıq əllərimi, ayaqlarımı,
Ağzımı, burnumu, qulaqlarımı.
İlahi, təzədən calasan məni,
dünyanın ən gözəl güzgüsü ollam.
Təzədən dünyaya yollasan məni,
bu adam olmaram, özgəsi ollam, -
ilahi, al məni bunun əlindən!..
Bəs niyə günəştək birdən tutuldun?
Sən gördün, sən sevdin, sən aldadıldın,
İndi peşimansan, ağla, gözlərim.
Fəryadım hər sözə kiriyən deyil,
Qəlbimdə yurd salıb, yeriyən deyil,
Kədərim gülüşlə əriyən deyil,
Ümidsiz gümansan, ağla, gözlərim.
Hərdən bulud kimi boşaldın, doldun,
Qəmli baxışınla yollarda qaldın,
Sevdin, sevdiyinə peşiman oldun,
İndi ah-amansan, ağla, gözlərim.
Axıb gilə-gilə durulacaqsan,
Yollara baxmadan yorulacaqsan.
Ağlaya-ağlaya kor olacaqsan,
Qara bir dumansan, ağla, gözlərim.
Qəlbim sevə bilməz daha kimsəni,
Hər gecə röyamda görürəm səni,
Yuxumu apara bilməyəcəksən.
Getdiyin yollara həsrətlə baxdım,
Dəniztək kükrəyib, çay kimi axdım,
Mənimlə qalacaq bu qara bəxtim,
Bəxtimi apara bilməyəcəksən.
Günahın qarşma çıxacaq sənin,
Tənhalıq qəlbini sıxacaq sənin,
Ahım yandıracaq yaxacaq səni,
Ahımı apara bilməyəcəksən.
Gözümün yaşını silsəm də belə,
Sənsiz dərdli-dərdli gülsəm də belə,
Mən sənin dərdindən ölsəm də belə
Ruhumu apara bilməyəcəksən...
Bu hesret indiden çox sıxır meni
Belkede getdiyim yerden döne bilmerem
Sen gel heç zaman unutma meni
Ayrılıq çetindi bunu bilirem
Seni mensiz qoyub çıxıb gedirem
Sen gel heç zaman unutma meni
Herkesin qismeti bir cür yazılır
Her gün göz ağlayıb ürek sızlayır
Artıq yeni bir heyat başlayır
Sen gel heç zaman unutma meni
Vax geler ne vaxsa qovuwariq biz
Uwaq tek kusub yene bariwariq biz
Neyese nail olmaqcin caliwariq biz
Sen gel heç zaman unutma meni
Senli günlerimi yada salıram
O günler üçün çox darıxıram
Bu setri yenede sene yazıram
Sen gel heç zaman unutma meni
Cilvelenmiw waneleri Benizinde #sefasi yox.
Mustehadir gozellikde Derdi coxdur #wefasi yox.
Atew eyler bu bagrimi iwvesi var #edasi yox.
Ruzxari var qemer kimi SIMASI var #vefasi yox...
Ürəksiz görüşdən doymuşuq daha.
Fillər ölümünü duyur deyirlər,
Biz də ayrılığı duymuşuq daha...
Görüş yerimizdə yaşıl bürünən
O ağac cildini quş tək uçurdu.
Sən iki yarpağı biz idik dünən,
Bizi də məhəbbət payızı vurdu.
Külək yarpaqları gəzdirir veyil,
Köhnə yurd yerimi, görüş yerimiz?
Tökülən yarpaqmı...
Yox, yarpaq deyil,
Yağır üstümüzə gileylərimiz.
Çoxdan oxumuşuq gözlərimizi,
Gözlər istəyini azdıra bilmir.
Buz kimi soyumuş sözlərimizi
Odlu dodaqlar da qızdıra bilmir.
Biz görüş yerinə ayaq döyürük,
Hardasa sevginin qırılıb səsi.
Bazar ertəsinə ağır deyirik
-Hər görüş bizimçün bazar ertəsi.
Sözlər niyə belə qəlbə dəyirlər?
Ürəksiz görüşdən doymuşuq daha.
Fillər ölümünü duyur deyirlər
Biz də ayrılığı duymuşuq daha...