Предыдущая публикация
ИСТИҚЛОЛИ ДАВЛАТИ НЕЪМАТИ БЕҲАМТОИ
МИЛЛАТИ ТОҶИК
Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон истиқлолияти давлатро «арзиштарин дастоварди мардуми тамаддунпарвари бостонии тоҷик» дар замони муосир арзёбӣ намуданд. Воқеан, ба даст овардани ин неъмати олӣ, ки барои ҳар як халқу миллат хеле арзишманд ва арҷманд аст, манбаи бебаҳоест, ки тамоюли рушди тамоми паҳлуҳои дигари ҳаёти давлату халқҳоро муайян мекунад. Аз ҷумла, ба шарофати ин дастовард, яъне ба даст овардани истиқлолият халқи тоҷик бо роҳбарии хирадмандонаи Пешвои миллат дар 32 сол ба комёбиҳои назаррас ноил гардид, ки дар таърихи миллати мо беҳамто надоранд.
Дастовардҳои дар тули 33-сол ин пеш аз ҳама заҳматҳои беҳамтои роҳбари давлат бо сарҷамъонаи миллати тоҷик мебошад. дар аввали ҷанги шаҳрванди миллати тоҷик бо дили пок ва заҳматҳои шабонарузӣ тавонистанд Тоҷикистони имрӯзаро ба як минтақаи биҳишосор табдил диҳанд, ки кӯшишҳо халқ пеш аз бо роҳнамоии шахси худоди миллати тоҷик муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон мебошад.
Нахуст, дар харитаи сиёсии ҷаҳон ҳамчун як давлати соҳибистиқлол пайдо шудани Тоҷикистон, узвияти комили он дар Созмони Милали Муттаҳид ва аввалин суханронии сарвари давлати Тоҷикистон - пешвои миллат дар минбари ин созмон.
Дуюм, асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба сифати Сарвари давлат интихоб гардида, ба шарофати он ҷанги шаҳрвандии аз берун таҳмилшуда қатъ гардид, сохти конститутсионӣ барқарор ва тамоми шохаҳои ҳокимияти давлатӣ барқарор гардида, дар кишвар сулҳу ваҳдат ва ҳамдигарфаҳмӣ таъмин гардида, ба сулҳ расидани тоҷикон дар ҷаҳон намунаи беназир барои тамоми ҷомеаи ҷаҳонӣ гардид.
Сеюм, оғози ташаккули давлати миллӣ дар давраи муосир ва ташаккули мактаби давлатдории миллии Пешвои миллат барои бунёди давлати соҳибихтиёр, демократӣ, ҳуқуқбунёд, дунявӣ, воҳид ва иҷтимоӣ, ки дар якҷоягӣ ба барпо намудани чамъияти одилона нигаронда шудаанд.
Чаҳорум, муайян намудани ҳадафҳои стратегии миллӣ – раҳоӣ аз бунбасти коммуникатсионӣ, таъмини амнияти энергетикӣ ва озуқаворӣ, суръат бахшидан ба индустрикунонии кишвар ва ноил шудан ба унсурҳои асосии ин ҳадафҳо.
Панҷум, эҳёи анъана ва фарҳанги миллии тоҷикон, эътирофи воқеии забони тоҷикӣ ба унвони забони давлатӣ, муаррифии мероси адабӣ, таърихӣ ва фарҳангии халқи тоҷик дар сатҳи байналмилалӣ, арҷгузории доимӣ ба шахсиятҳои бонуфуз миллати тоҷик ва таърихи бостонии халқи тоҷик дар сатҳи миллӣ, минтақавӣ ва байналмилалӣ.
Шашум, ворид шудан ба Феҳристи мероси ҷаҳонии ЮНЕСКО Саразм (2010), Боғи миллии Тоҷикистон (2013), Мероси ғайримоддии башарият – «Шашмақома» (2008), Наврӯз (2010), «Ошипалав» (2016) ва «Чакана» ” (2018), арҷгузорӣ ба як зумра чеҳраҳои фарҳангии тоҷик ва рӯйдодҳои таърихии миллат бо қарори ЮНЕСКО.
Ҳафтум, ба ҳар хонаводаи ҷумҳурӣ паҳн кардани китобҳои «Тоҷикон» ва «Қуръон»-и Бобоҷон Ғафуров ба забони тоҷикӣ, эҳтироми Имоми Аъзам ва эътирофи мазҳаби ҳанафӣ ба унвони мазҳаби суннатии миллат, ки садди роҳи парастиши мазҳаби миллат гардид. хориҷиён аз ҷониби ҳаракатҳои динии шаҳрвандон.
Ҳаштум, тағйири куллӣ дар симои пойтахти кишвар, бунёди нақбҳо, пулҳо, шоҳроҳҳои калон ва роҳи оҳан дар саросари кишвар, ба яке аз кишварҳои пешрафтаи ҷаҳон ва дар байни ҷумҳуриҳои собиқ шӯравӣ табдил додани Тоҷикистон сифати роҳ.
Дар давоми 33 соли Истиқлолияти давлатӣ аз ҳисоби давлат ва шаҳрвандони саховатманду ватандӯсти кишвар бунёди беш аз 30 ҳазор иншооти хурду калони иҷтимоию иқтисодӣ, маишӣ ва фарҳангӣ.
Баланд бардоштани мавқеъи занону ҷавонон дар ҷомеа, шомил намудани онҳо ба идоракунии давлатӣ, зиёд намудани шумораи онҳо дар тамоми шохаҳои ҳокимияти давлатӣ, соҳаҳои иҷтимоию иқтисодӣ, дар корхонаҳои давлатӣ ва соҳибкории хусусӣ.
Дар дигар самтҳои ҳаёти сиёсӣ, иқтисодӣ ва иҷтимоӣ-фарҳангии Тоҷикистон аз дастовардҳои 33-солаи истиқлолияти давлатии Тоҷикистон далелҳои зеринро қайд мекунанд. аз 7 хол):
-таъмини амнияти озуқаворӣ ва тақрибан се баробар паст кардани сатҳи камбизоатӣ;
- таъсиси Артиши миллии Тоҷикистон аз сифр ва таҳти назорати комил гирифтани ҳифзи сулҳу суботи кишвар ва тамоми марзҳои он;
- пайдоиш ва рушди қонунгузории миллӣ, аз ҷумла қабули қонунҳои миллӣ, ки дар амалияи ҳуқуқии ҷаҳонӣ ҳамто надоранд;
- табдил додани Ҷумҳурии Тоҷикистон ба яке аз кишварҳои амнтарин дар ҷаҳон ва шомил шудани он ба сегонаи аввал дар рейтинги байналмилалии кишварҳои амнтарини ҷаҳон;
- татбиқи принсипи «дарҳои боз» дар сиёсати хориҷии Тоҷикистон, эътирофи байналмиллалии Ҷумҳурии Тоҷикистон аз ҷониби қариб 200 давлат ва шумораи зиёди созмонҳои байналмилалӣ, барқарор намудани муносибатҳои дипломатӣ бо 179 давлат, кушодани қариб 50 намояндагии дипломатии ҷумҳурӣ; Тоҷикистон дар хориҷа ва бо созмонҳои минтақавию байналмилалӣ, ифтитоҳи беш аз 30 намояндагиҳои дипломатии кишварҳои хориҷӣ ва созмонҳои минтақавӣ ва байналмилалӣ дар Тоҷикистон.
- раисии бевоситаи Ҷумҳурии Тоҷикистон дар созмонҳои минтақавӣ ва байналмилалӣ, табдил додани пойтахти кишвар ба макони баргузории чорабиниҳои минтақавӣ ва байналмилалӣ ва эътирофи ҷаҳонии “Раванди Душанбе” ҳамчун бренди миллии Ҷумҳурии Тоҷикистон дар чорабиниҳои байналмилалӣ;
- татбиқи ташаббусҳои байналмилалии Ҷумҳурии Тоҷикистон оид ба масъалаҳои амният, об, экология, ҳифзи пиряхҳо, тағирёбии иқлим ва ташаккули дипломатияи об ҳамчун унсури беназири татбиқи сиёсати хориҷии Ҷумҳурии Тоҷикистон ва ғайра .
Албатта, Тоҷикистон дар тӯли 33 соли истиқлолияти давлатӣ дастовардҳои зиёде дорад, ки онҳо ба тамоми соҳаҳои ҳаёти сиёсӣ, иқтисодӣ ва иҷтимоию фарҳангии Тоҷикистон дахл доранд. Аммо номбар кардани ҳатто теъдоди маҳдуди ин дастовардҳо гувоҳӣ медиҳад, ки кишвари мо дар як муддати кӯтоҳи соҳибистиқлолии худ бо сарварии Пешвои миллат роҳе, ки гузаштагони мо аз сулолаи Сомониён тай кардаанд, тай кардааст. мавҷудияти давлати маъруфи Сомониён буда, забон, фарҳанг ва рӯҳи миллии мардуми моро ҳазорсолаҳо нигоҳ доштааст. Аз ин рӯ, мо итминони комил дорем, ки дастовардҳои Тоҷикистон дар тӯли 33 соли истиқлолияти давлатӣ низ дар саҳифаҳои китоби бузурги таърихи халқи тоҷик, аз қабили таърихи даврони Сомониён, бо ҳарфҳои заррин сабт хоҳанд шуд. барои абадӣ гардонидани фарҳангу тамаддун, забон ва дигар арзишҳои миллии мо хидмат хоҳанд кард.
Ахиева Саодат Умарбековна, омӯзгори кафедраи сиёсатшиносӣ
Азизова Файзигул Шарифовна, омӯзгори кафедраи педагогика ва психологияи синфҳои ибтидоӣ
Следующая публикация
Нет комментариев