#ադմ

#Փախիրգյուղից
Մաս՝ 4
Նույն դիրքով ծնողներս կանգնած էին պատուհանի մոտ ոնց որ կային։ Երեվի լսեցին որ ես եկա։ Կանգնած տեղից մայրիկի ոտքը ոլորվեց հակառակ կողմ հետո ձեռքը, նույն բանն էլ տեղի էր ունենում հայրիկի հետ։ Մայրիկի դիրքը մոստիկի նման դարձավ նրա աչքերը փայլատակում էին։ Այդ պատկերից քիչ էր մնացել սիրտս ճաքեր։😱 😱 😨 Դրսից լսվում էի ճռճռոցով շշուկներ դրանք այն տվարներն էին, որ կերել էին վարորդին։ Այդ չարքերից ոսկորների ճարճատյունների տարբեր ձայներ էր գալիս։ Այդ ձայներն ինձ խելագարեցնում էին ու հանկարծ մայրիկի վիզը պտտվեց կակառակ կողմ ու ասաց
-Փախիր
Ես իմ սենյակի պատուհանից փախա դուրս, որ դուրս էր գալիս փողոցի հակառակ կողմ։ Ես փախչում էի առանց հետ նայելու ու առանց իմանալու թե ուր կաևորն մենակ թե հեռու այդտեղից։ Շնչակտոր անդադար վազելով դորս եկա մայրուղի և այդտեղ իմ բախտը բերեց։ Ինձ հաջողվեց կանգնեցնել մի կամազ։
-Ինչ է եղել տղա արի նստիր
Ես լուռ նստա ու գնացինք։
-Շատ շնորհակալ եմ, ասացի ես
-Քեզ ինչ է եղել տղա տեսքդ այնքան էլ լավ չի
-Գյուղից եմ փախնում
-Ո՞ր գյուղից
-Հեռու չէ Կռասնի է երեվի կոչվում կամ էլ նման մի բան
Վարորդը զարմացած հայացքով ինձ նայեց
-Ի՞նչ գյուղ տղա այս կողմերում ըդհանրապես գյուղ չկա 100 մետրի միայն գազալիցկավորման կետ է եվ վերջ
Վարորդի լոսքերց մարմինս փշաքաղվեց։ Այդ դեպքում ես որտեղ եմ եղել ո՞ւր եմ եղել ի՞նչ է եղել իմ ծնողներին։
Մի խոսքով վարորդին պատմեցի այն ինչ իմ հետ կատարվել էր։ Հավատաց թե ոչ չգիտեմ։ Առաջին անգամ եմ նման բան լսում վատ բաներ են տեղի ունենում այս ծայրամասերում, մարդիկ են անհետանում և չեն գտնվում։ Ես արդեն 20 տարի կամազի վարորդ եմ աշխատում ու շատ եմ լսել նման պատմություններ։ Ինձ հասցրեց մինչ քաղաք և ես ոտքով տուն գնացի։ Մոտս փող չկար լավ է գոնե հասցրեցի հեռախոսս վերցնել։
Ջարդված հասա տուն մի քիչ կոնյակ խմեցի ու քնա։
Հեռաղոսիս հաղորդագրության ձայնից արթնացա։
Մամա՞ հաղորդագրությունում ասվում էր
-Տղաս ինչու ՞ես այսքան շուտ գնացել իրերդ էլ չես տարել ես ու հայրդ վաղը քաղաքում կլինենք իրերդ կբերենք։
Շ․Հ լայքեր և կարծիքներ