Предыдущая публикация
***
Սերը եկել էր
Խորը գիշերով՝
Առանց զարդերի
Ու առանց շպար,
Մազերը կապած՝
Չթի կտորով,
Ինչպես բնորդը՝
Չդարձած նկար․․․
Սերը եկել էր,
Երբ քնած էիր,
Խալաթը անփույթ
Մարմնին էր գցած,
Ու հենց որ ձեռքդ
Հասներ կտավին՝
Ուսերից կամա՜ց
Պիտի ընկներ ցած․․․
Երկար մնացի…
Ես պիտի գնամ՝
Ծամկալս թողած
Քո մահճակալին,
Որ երազիդ տաք
Գույներով մնա
Խոսուն կտավս՝
Նկարակալիդ․․․
2016
« Դարձ ի շրջանս յուր»
Следующая публикация
Нет комментариев