💫ՓՈԹՈՐԿՈՏ ՀՈՒՅԶԵՐ💫

Սիրելի խմբակիցներ, անչափ ուրախ եմ,որ իմ խմբում եք,ինձ հետ եք,հուսով եմ`գնալով կշատանանք, ու հուսով եմ,որ խումբը ձեզ դուր է գալիս։Ուրախ կլինեմ ձեզանից լսել առաջարկներ կամ դիտողություններ։ Ու մի բան էլ,սիրելի ԽՄԲԱԿԻՑ,իմ թեմաները ձեր խմբեր տեղափոխելուց առաջ ,խնդրում եմ տեղյակ պահել,որովհետև դրանք մեծ մասամբ հեղինակային են ու ես չեմ ուզում առանց իմ իմացության որևէ տեղ տեսնել🙂։Հուսով եմ`հասկացանք իրար։ Խմբի ադմինիստրացիա։❄️💫

ՄԱ'Մ ջան, անգի'նս,ես մեծացա և հասկացա, որ իմ ամանորյա հեքիաթը հենց ԴՈՒ էիր:💔

Ես պատրաստ եմ տալ աշխարհի բոլոր հարստությունները քո քնքուշ ձեռքերի ջերմության համար...Մամ💔

Ուզում եմ շնորհակալություն հայտնել բոլորին, ովքեր այս խմբում են: Միակ բանը, որ լուսավորում է այս խումբը, դուք եք։Շնորհակակ եմ,որ մեզ հետ եք։ Սիրում և հարգում եմ բոլորիդ։

Սերը անկոչ հյուրի պես մտնում է սիրտ, ինքնահաստատվում` որպես բռնակալ և հեռանում` որպես դավաճան։

Իսկ ով է ասել,որ աշխարհը ժամանակին ուղիղ է եղել։Աշխարհը միշտ էլ ծուռ է եղել։

Մի ծեր բժիշկ մի անգամ ասաց՝ ցավում է ոչ թե քո մեջքը, այլ այն բեռը, որը կրում ես: Տուժում են ոչ թե աչքերը, այլ այն անարդարությունը, որը նրանք տեսնում են։ Ցավը գալիս է ոչ թե գլխից, այլ նրա մեջ արձագանքող մտքերից։Կոկորդը չէ, որ սեղմվում է, այլ բառերը, որոնք մնացել են չասված կամ բարկության մեջ ասված:Այրվում է ոչ թե ստամոքսը, այլ այն, ինչ հոգին չի կարողանում մարսել։Ոչ թե լյարդն է բորբոքվում, այլ կուտակված զայրույթը։Եվ սիրտը չէ, որ ցավում է, այլ սերը՝ սերն ինքնին, որը թեև ցավում է, բայց ամենահզոր դեղամիջոցն է պարունակում...

Երգեր կան, որոնցից հիշողությունների հոտ է գալիս։ Դու միացնում ես դրանք, և նրանք այրվում են հենց քո հոգու մեջ։

Գիտե՞ս,ես սիրեցի առավոտը,ու պատճառը քո ասած մի քնքուշ բարևն էր,որը տակնուվրա արեց հոգիս...Ես սիրեցի մռայլ ու խավար գիշերը՝ճերմակ լուսնով,պատճառը քեզ հիշեցնող մթությունն էր...Ես սիրեցի այն ցուրտը,երբ դու ինձ ամուր գրկեցիր: Ես սիրեցի այն լռությունը,որով աչքերդ նայեցին ինձ...Ես սիրեցի այն ամենը,ինչը քեզ հետ կապեցի...