Кел, барини бошлаймиз бошдан,

Қўй, қийнадик кўнгилни ғашлаб.
Ва юракни ясатиб тошдан.
Бу сафар мен кетаман ташлаб.
Сен бўласан бу сафар мажнун,
Ҳижрон сени тутади ўққа.
Мен барига ясайман якун,
Чиқараман барини йўққа!
Кел, бошқатдан бошлаймиз...
Бу гал,
Чин севасан, мен эса ёлғон.
Сен бўласан йўлимга маҳтал,
Мен бўламан димоғи осмон!
Ва бу сафар севдиргунимча,
Пойинга гул ташлайман тўшаб.
Ёнганмидим сен деб озмунча,
Жони текин телбага ўхшаб?!
Энди келсин сенга ҳам навбат,
Шундай севки, чидаб бўлмасин!
Менга ўйин бўлсин мухаббат,
Сенда бошқа чора қолмасин!
Кел, боооошидан бошлаймиз,
Кейин,
Ширин сўзлаб сени этгум ром.
Сўнг меҳрсиз қўйиб атайин!
Сени барбод қилай батамом!
Кўнгил шахринг дарвозасин оч,
Оқ байроқни қўй баланд илиб.
Кейин майли қайга қочсанг, қоч,
Энг раҳмсиз ёвлигим билиб!
Кел, бошидан бошлаймиз,
Қўрқма,
Мен сенчалик ваҳший эмасман!
Ташлаб кетсанг ўламан дема,
Мен қон ичиб, юрак емасман!
Мен сенчалик ваҳший эмасман!
Малика Тавфиқ