Предыдущая публикация
Hotiralarni quzgab
yogib berdi laylak qor
yana esimga tushdi ul bevafo
guzal yor hup ajovib dam edi
qorli qirovli kunlar masrur edim
baxtimdan shirin tush kurib
tunlar Laylak qor yoqqanida uni
ilk bor kurgandim kurib uni
qalbimda sexrli xis tuygandim u
turardi qarshimda shiringina
jilmayib qor shu onda atayin
yogar edi kuchayib men hech
kuz uzolmadim betakror
kuzlaridan maftun bulib
qolgandim samimiy suzlaridan u
juda dilbar edi kulib turardi yuzi
kulgichlarda yashirin bor edi
shirin nozi ilk muxabbatim edi
ul bevafo guzal yor
uchratgandim men uni
yoqqanida laylak qor Samimiy
suxbatidan zavq olardim bir
jaxon uchratmagandim avval
bundayin shirin zabon qul
ushlashib yurardik boglar ichra
ikkimiz hayolimda bir umir
buzilmasdi sevgimiz sirdoshim
edi tanxo ul bevafo guzal yor
tanishgandim u bilan yoqanida
laylak qor kuzimizga tikilib
tinmay suxbat qurardik yoz
oylari qirgoqdan chiganoqlar
terardik axdu paymon qilgandik
ul bevafo yor bilan qasam ham
ichgan edik oppoq nafis qor
bilan tunlari uxlamasdan uylab
chiqardim uni u aslo sevmas
ekan sezmas ekanman buni
afsus meni tark etdi ul bevafo
guzal yor sevgan edim men uni
yoqqanida laylak qor Kurdim
boshqasi bilan yurardi bevafo
yor samodan esa tinmay yogar
edi laylak qor hotiralarni quzgab
yana yogdi laylak qor yurib
borardim sekin kumush qish
fasli edi osmondan biram guzal
laylak qor yogar edi nogox
nazarim tushdi ul bevafo
guzalga negadir harakati
uxshardi telbalarga jinni bulib
qolganmi deb uyladim men uni
surishtirib sung bildim
haqiqatligin buni aqildan ozgan
edi ul bevafo guzal yor shunda
ham esa tinmay yogar edi laylak
qor sung biroz vaqtlar utdi balki
oylar balki yil bir fojiya bulgandi
aytolmaydi buni til eshtdimu
yugladim kelmas edi ishongim
Har qanchabulgandaham men
uni sevar edim olamdan utgan
edi ul bevafo guzal yor
doyimgidek samodan yogar edi
laylak qor bevafo bulsada u
yashab yursa bulardi hayotda
baxtli yursa kunglim nurga
tulardi qalbim tiglangan edi
endichi nima buldi un gulidan
bir guli ochilmaganu suldi sungi
vaqta negadir kuproq yolgiz
yurarkan laylak qor yoqanida
tuyib tuyib yiglarkan yoz
oylariham yolgiz dengizlarga
borarkan qirgoqlardan erinmay
chiganoqlar terarkan avalgidek
shirinmas ekan uni suzlari
mayus tortib qolibdi hatto
shaxlo kuzlari oxir chiday
olmasdan joniga qasd qilibdi
tigni olib quliga Tomirlarin
tilibdi yiqilibdi shu onda ul
bevafo guzal yor qonga belanib
qopti zamin uzra yoqqan qor
bevafoyim guzalim nega meni
tark etding bechora oshigingni
sen yolgiz tashlab ketding juda
qattigsevardim tashlab ketgan
bulsangda unitolmayman seni
gar marxuma bulsangda
huzuringa borgandim ey bevafo
guzal yor qabring ustiga tinmay
yogar edi laylak qor uksib uksib
yigladim bagrim bosib qabringa
bevafo bulsangda sen yetar
edim qadringa hotiralarni
quzgab endi yogma laylak qor
urik qiygoz gulladi kapalaklar
kelishdi gullar iffor taratib
baxorligin aytishdi Quvonch
baxshida etar ushbu fasli
maftunkor menchi garib
qabringa kuz tikaman umidvor
qabring ustida jonim lola bulib
ochilsang asta asta uzilib men
tomonga sochilsang nega
qaldirgoch bulib in qurmaysan
uyimga qanoting qoqib maxzun
buy urmaysan buyimga hech
bulmasa samodan kuz
tikmaysan men
tomontushlarimga ham kirmay
rangim aylading somon ayni
damda hotira qiynamoqda
dilimni bogda sen uchun ekkan
uzgim kelmas gulimmi seni
eslatib turar hatto ona tabiat
uylayman guyo senga
yaralgandek muxabbat kuz
boshlanar tusatdan qalbim
sargayib qolar barg urniga
orzular bitta bitta tukila
Hazondek rang kasp etgan
mening xasta yuragim tezroq
yoninga borish mening yolgiz
istagim suramayman kerakmas
yonib turgan yulduzlar mayli
muximxam emas hatto kecha
kunduzlar qaniydi porlap tursa
mangu yumuq kuzlaring uzim
kurib tursaydim har bir bosgan
izlaring sen bilan nafas olsam
bu musaffo xavodan seni tortib
olsaydim shavqatsiz bu
samodan qor yogadi maydalab
qabring ustiga jonim azob bular
bu tarzda har bir utkazgan
onim sovqotdimi jonginam
nozikkina qularingnaxot endi
kurmaysan qor tushalgan
yullaring shu qabr ichra erkam
men yotsam bulmasmidi gar
hayot bulsang gularing
sulmasmidi Ha bilmaysan
nozigim sen ekkan gullar sulgan
sening yuqliging bilgaj ularham
tamom bulgan sensiz guzalim
gulim tinmay yiglar bu yurak
yurib utgan yullar qirgoqlarda
chopip biz sayr etgan kullar har
doyimgidek yana urik qiygoz
gullaydi kapalaklar parvona
atrofida buylaydi sezib turaman
guldan ari asal yigadi biroq
tinmayin yurak uksib uksib
yiglaydi tuyilaverar menga
kamdek kimdir nimadir bu
senliging bilsamda til aytishga
ojizdir mayli azizam alvido
deyman senga baribir
yolvorsamda hecham
qaytmaysan menga urik qiygoz
gulladi kapalaklar kelishdi gullar
iffor taratib baxorligin aytishdi
afsuski armon senga urikning
qiygoz guli hotiralarni quzgab
endi yogma laylak qor
Следующая публикация
Комментарии 1