ТАВБА

Тавба шариатда ҳам, тариқатда ҳам бор. Шариатда у вожиб (керакли), тариқатда эса фарз (шарт) деб қаралади.
Тасаввуф луғатларида тавба руҳнинг бедорлиги деб изоҳланади. Тавба инсон руҳининг биринчи исёни (яъни гуноҳга қарши чиқишидир).
Гоҳ худди фаришта ҳазрати Инсонман,
Гоҳ ётиш, ейишдан ортмаган ҳайвонман.
Гоҳ енгади Шайтон, соҳиби исёнман,
Бу турфа феълимдан ўзим ҳайронман....
Агар қимматлик олтинда бўлганда, Оллоҳ Таоло бутун борлиқни тиллодан қилган бўларди. Демак, қиймат олтинда бўлмаса керак. Тошнинг тош, дарахтнинг дарахт бўлгани ҳушдир.