Предыдущая публикация
მარიამის წილხვედრი
ასეთ ბუნებას თქვენ ვერსად ნახავთ,
ასეთ ჰავას და მონაბერ სიოს.
ამდენ მთაგრეხილს გადამწვანებულს,
გადათეთრებულ დიდ კავკასიონს.
ამდენ მდინარეს, ცელქს მონავარდეს,
თითქოს ცის ღრუბელს რომ ეფერება,
ისე მიგიღებს როგორც შინაურს,
ტანს მოგეხვევა, მოგეფერება.
საქართველოში ირგვლივ ყველაფერს,
თაფლის სუნი აქვს და მისი სიტკბო,
მოძღვნილი გული სიყვარულს ჰკავობს,
გაწვდილი ხელი, ყოველთვია სითბოს.
წილხვედრად ერგო, წმინდა მარიამს,
მარადისობის სიცოცხლით სავსე,
ხვავ–ბარაქიან მიწით მდიდარი,
სიყვარულით და სთბოთი სავსე.
Следующая публикация
Нет комментариев