Предыдущая публикация
"Хушрўй ҳоланинг у ёғи яқинлашиб, валдираб қолибди" дейишди.
Кўргани кирдик.
Одамларнинг гапида "муболаға" бордек туюлди. Чунки ҳоланинг ҳали вери ҳуши ўзида эди. Фақат кўп йиғлайдиган бўлиб қолганроқ. Озгина гаплашиб ўтирдик, кўрпалари кирланиб кетибди. Сочлари паҳмайган, юзига касалликдан кейин учуқлар гуллабди.
Ҳола йиғлади, енги билан кўзларини артди:
-Ёш бева қолдим. "Палончининг теккан эри болаларини тасма билан ураркан" деса "маникиларни урмасин" дебман. Қийналиб бўлсаям, элу юртнинг тўйи- тўрткунида дастурҳончилик қилиб, одамларнинг теплицаларида ишлаб юриб, фаррошлик қилиб юриб- буларни боқдим... Эссизгина жоним-а....
Оз-оздан тасалли берган бўлдик. Ташқаридан машина овози эшитилиб, ҳоланинг катта ўғиллари келиб қолди. Ўрнимиздан туриб, ҳурмат ва илтифот қилган бўлдик.
Акамиз остонадан кирмай, қўлларида парацетамол дорини шиқирлатиб, онасининг кўрпасига отиб берди:
-Шуни ичинг, иситмаламай ётасиз!
Ҳола қалтироқ қўлларини дуога очдилар.
-Илоё олганинг олтин бўлсин!..........
-Ҳўп ман кетдим унда, мажлисим бор.
Қандоқ шамолдек келган бўлсалар, шамолдек кеттилар.
Ҳоланинг қорни очди шекилли тамшаниб қўйдилар.
Секин ғимирлаб, ўзимиз олиб келган тугунни уй бекасидан сўрадик.
-"Ҳмм, ҳўп"- деган келин энгашиб қулоғимизга пичирлади:
"Кейин каттасини қиламан диб қоладилар, ўзи ичлари ҳам юрмаяпти, камроқ енг деяпмиз"
Ўрнимиздан қўзғолдик. Ҳамроҳларимиз секин энгашишиб, ҳоланинг қалтироқ қўлларига йирик пуллардан қистира бошлашди. Ҳола ғижимлаб-ғижимлаб пулларни кўрпа қатларига беркитдилар.
-Ҳали анабу милица болам келади. Пул берсам, уч тўрт кун ғиқ этмай қарайди-да- деб ясама жилмайдилар.
"Мелиса болам" деганлари ўғил болага ўхшаганроқ қиз набиралари экан. Кетишимизда эшик олдида рўпара келди.
Уйгача "миқ" этмай ҳамма ўз ҳаёллари билан андармон кетдик.
Икки ойлардан кейин Хушрўй ҳола вафот этдилар. Таъзияга бориш учун тўпландик.
-Катта ўғилларининг уйларидан чиқарилар экан- деб қолди кимдир. Кўз олдимга ўзи остонада туриб, парацетамолни шиқирлатиб онасининг кўрпаси томонга ирғитган катта ўғил келди.
-Ўзи жони қаерда узилибди?!- деб сўраб қолди кимдир.
-Кичик ўғилникида ўтиб қоптилар, лекин катта ўғил "казо-казолар келади" деб уйига олиб кетибди, кичик ўғилнинг уйи сал таъмирталаб эканлигига шунақа қилишаётган эмиш...
Ҳавозалари даранглаган, овозлар гумбирлаб чиқадиган ҳашаматли уйга, ўша ўзимиз билган- одмигина яшаб ўтган бева ҳоламизни кузатгани таъзияга бориб келдик.
Следующая публикация
Нет комментариев