Предыдущая публикация
Ba'zida öylab qolaman, nega inson sevib qolar ekan a?
Köra bila turib özini avj olib yonayotgan sevgi otashiga tashlar ekan? Nahot har bir sevgi hikoyasining oxiri ayanchli bölsa? Yöq, bu öy xato, axir sevishib baxtli oila qurganlar ham bor-ku?! Faqat ular barmoq bilan sanarli darajadada. Nega doimo sevgi bechoraga hijron, armon, hiyonat, ayriliq kabi tuyg'ular soya solar ekan a? Tög'ri, chin sevgi sinovlarda toblanishi kerak. Lekin özi shusiz ham shuncha qiynalgan sevgini yana va yana qiynashimiz, azoblashimiz shartmikan? Azizlar, chin sevgini qadriga yetaylik, uni bizdan tortib olmaslaridan oldin!!!
Следующая публикация
Нет комментариев