"Қайси бир қавм Аллоҳнинг уйларидан бирида жам бўлиб, Аллоҳнинг китобини тиловат қилса, уни ўрганса, албатта уларнинг устига сакийна тушади, уларни раҳмат ўраб олади, фаришталар қуршаб олади ва Аллоҳ Ўз ҳузуридагилар қаторида зикр қилади". (Муслим, Абу Довуд ва Термизий ривояти)
Уқба ибн Омир розияллоҳу анҳу айтади: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам менга ҳар намоздан кейин «муъаввизалар»ни (яъни, икки қул аъувзуни) ўқишимни буюрдилар» (Термизий (2903), Абу Довуд (1523), Насоий (1462) ривоятлари)
Саҳл ибн Ханзала розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам дедилар:«Қайси бир қавм Аллоҳни зикри учун тўплансалар сўнгра ундан тарқалсалар уларга нидо қилинадики: «Гуноҳларингиз мағфират этилган ҳолда туринглар!». Саҳиҳул-Жомеъ: 5507. Ибн Ҳажар роҳимаҳуллоҳ бу ҳадис шарҳида шундай дейди: «Аллоҳни зикр этиш» деб қайдcиз равишда шундай айтилади, аммо бу билан Қуръон тиловати, ҳадис ўқиш, илм ўрганиш каби Аллоҳ буюрган ёки тарғиб этган нарcаларга амал қилиш билан машғул бўлиш ирода қилинади»
Ирбоз ибн Сория розийаллоҳу анҳу Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламдан ривоят қилади: “Ким фарз намозини ўқиса, унинг дуоси ижобатдир. Ким Қуръонни хатм қилса, унинг дуоси ижобатдир” Табароний “Кабийр”да ривоят қилган.
Солим ибн Абдуллоҳ ибн Умар отасидан ривоят қилади: “Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам: “Осмон беш нарсага – Қуръон тиловати, икки тараф мўминлар ва кофирлар ўртасидаги тўқнашув, ёмғир ёғиши, мазлумнинг дуоси ва азон учун очилади”,дедилар” Табароний “Авсат” ва “Соғийр”да ривоят қилган . Юқорида саналган беш вақтда осмон эшиклари очилади. Шу пайт бандалар томонидан қилинадиган дуо мустажоб бўлади. Улар орасида Қуръон тиловати ҳам бор. Демак, банда Қуръон ўқиса ёки хатм қилса, дуо қилиши керак экан.
Абу Ҳурайра розийаллоҳу анҳу Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламдан ривоят қилади: “Ким Қуръон ўқиб, Парвардигорга ҳамд айтса, Набий соллаллоҳу алайҳи ва салламга салавот йўлласа ва Парвардигорига истиғфор айтса, яхшиликни ўз ўрнида сўрабди” Байҳақий “Шуабул-иймон”да ривоят қилган. Ривоят санади заиф Қайси банда Қуръон ўқиса ёки хатм қилса, унинг кетидан Аллоҳга ҳамду санолар, Расулуллоҳга салавоту саломлар йўллаб, кўп истиғфорлар айтса, у банда барча яхшиликни бир жойга жамлаган бўлади. Шунда унинг қилган дуоси ижобат қилинади. Демак, Қуръон ўқигандан кейин аввал Аллоҳга ҳамд, Пайғамбаримизга салавот ва саломлар айтиб, тавбаю истиғфорлардан кейин дуо қилинса, мақсадга мувофиқ бўлади.
Урва ибн Зубайр Оиша розийаллоҳу анҳодан ривоят қилади: “Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам бир жойда ўтирсалар, Қуръон тиловат қилсалар ёки намоз ўқисалар, буни қуйидаги калималар билан тамомлар эдилар. Мен: “Эй Расулуллоҳ, сиз бирон жойда ўтирсангиз, Қуръон тиловат қилсангиз ёки намоз ўқисангиз, бу калималар билан тугатаяпсиз?” дедим. У зот: “Ҳа. Ким яхшиликни гапирса, ўша бандага мана шу яхшилик учун муҳр босилади. Ким ёмонликни гапирса, у калималар унинг учун каффорат бўлади. Ушбу калималар қуйидагилардир: Субҳанакааллохумма ва биҳамдика, ашхаду аллаа илааҳа иллаа анта астағфируллоха ва атубу илайк”, дедилар” Насоий “Ас-сунанул кубро”да ривоят қилган. Ривоят санади саҳиҳ. Демак, бирон мажлисда ўтирганда туришдан олдин, Қуръон тиловати ёки намоздан кейин ушбу дуо ўқилса, улар банда қилган яхшиликларга муҳр ёки қилган хато-камчиликларга каффорат бўлади.
«Бир киши Расулулоћ соллаллоћу алайћи васалламдан:
«Эй Аллоћнинг Расули, онам тўсатдан вафот этди. Уйлайманки, агар гапирса садаќа ќилар эди. Унинг номидан садаќа ќилсам, унга ажри-савоб бўладими?»-деб сўраганда. У зот соллаллоћу алайћи васаллам:
«Ћа!»-деб жавоб бердилар. (Бухорий ва Муслим Оиша розияллоћу анћодан ривоят ќилганлар).
Абу Ќатода розияллоћу анћу бир ўликнинг икки динор ќарзини ўз бўйнига олган. Кейин ўша икки динорни ћаќдорга берганида, Расулуллоћ соллаллоћу алайћи васаллам: «Энди (ўлганнинг) териси совуди»-деганлар. Хоким ривоят ќилган.
Абдурроћман ибн ал-Алаа ибн ал-Халлож ривоят ќилади: «Отам менга «Ќачон мени лаћадимга ќўйсанг, бисмиллаћи ва ала миллати Расулиллаћи саллаллоћу алайћи васаллам, дегин. Сўнгра устимга тупроќ тортгин. Кейин бош тарафимда «Баќара» нинг аввали ва охирини ќироат ќилгин. Мен Расулуллоћ салаллоћу алайћи васаллам шуни айтганларини эшитганман» деди». Табароний ривоят к,илган. Шарх: тепадаги хадислардан шу нарса маълум буладики, Ханифий мазхаби олимлари агарда маййитга к,илган амаллари етиб борса, нега намоздан кейин тиловат к,илиб багишласа етиб бормас экан. Шарти шундайки, багишлайдиган маййит мумин булиш керак.
Мы используем cookie-файлы, чтобы улучшить сервисы для вас. Если ваш возраст менее 13 лет, настроить cookie-файлы должен ваш законный представитель. Больше информации
Комментарии 16
Имом Муслим ривояти
шарх: бу хадисни к,уйганим сабаби шундан иборатки,
имомлар хам хатоларини бошк,а к,орилардан Куръон тиловатини эшитиб, тугрилаб олишлари учун эди
Пайғамбаримиз алайҳиссалом: "Менинг умматим залолатда жамъ бўлмайди", дедилар.
Ибн Можа ривояти
Саҳиҳул-Жомеъ: 5507.
Ибн Ҳажар роҳимаҳуллоҳ бу ҳадис шарҳида шундай дейди: «Аллоҳни зикр этиш» деб қайдcиз равишда шундай айтилади, аммо бу билан Қуръон тиловати, ҳадис ўқиш, илм ўрганиш каби Аллоҳ буюрган ёки тарғиб этган нарcаларга амал қилиш билан машғул бўлиш ирода қилинади»
“Ким фарз намозини ўқиса, унинг дуоси ижобатдир. Ким Қуръонни хатм қилса, унинг дуоси ижобатдир”
Табароний “Кабийр”да ривоят қилган.
“Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам:
“Осмон беш нарсага – Қуръон тиловати, икки тараф мўминлар ва кофирлар ўртасидаги тўқнашув, ёмғир ёғиши, мазлумнинг дуоси ва азон учун очилади”,дедилар”
Табароний “Авсат” ва “Соғийр”да ривоят қилган .
Юқорида саналган беш вақтда осмон эшиклари очилади. Шу пайт бандалар томонидан қилинадиган дуо мустажоб бўлади. Улар орасида Қуръон тиловати ҳам бор. Демак, банда Қуръон ўқиса ёки хатм қилса, дуо қилиши керак экан.
“Ким Қуръон ўқиб, Парвардигорга ҳамд айтса, Набий соллаллоҳу алайҳи ва салламга салавот йўлласа ва Парвардигорига истиғфор айтса, яхшиликни ўз ўрнида сўрабди”
Байҳақий “Шуабул-иймон”да ривоят қилган. Ривоят санади заиф
Қайси банда Қуръон ўқиса ёки хатм қилса, унинг кетидан Аллоҳга ҳамду санолар, Расулуллоҳга салавоту саломлар йўллаб, кўп истиғфорлар айтса, у банда барча яхшиликни бир жойга жамлаган бўлади. Шунда унинг қилган дуоси ижобат қилинади. Демак, Қуръон ўқигандан кейин аввал Аллоҳга ҳамд, Пайғамбаримизга салавот ва саломлар айтиб, тавбаю истиғфорлардан кейин дуо қилинса, мақсадга мувофиқ бўлади.
“Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам бир жойда ўтирсалар, Қуръон тиловат қилсалар ёки намоз ўқисалар, буни қуйидаги калималар билан тамомлар эдилар. Мен: “Эй Расулуллоҳ, сиз бирон жойда ўтирсангиз, Қуръон тиловат қилсангиз ёки намоз ўқисангиз, бу калималар билан тугатаяпсиз?” дедим. У зот: “Ҳа. Ким яхшиликни гапирса, ўша бандага мана шу яхшилик учун муҳр босилади. Ким ёмонликни гапирса, у калималар унинг учун каффорат бўлади. Ушбу калималар қуйидагилардир:
Субҳанакааллохумма ва биҳамдика, ашхаду аллаа илааҳа иллаа анта астағфируллоха ва атубу илайк”, дедилар”
Насоий “Ас-сунанул кубро”да ривоят қилган. Ривоят санади саҳиҳ.
Демак, бирон мажлисда ўтирганда туришдан олдин, Қуръон тиловати ёки намоздан кейин ушбу дуо ўқилса, улар банда қилган яхшиликларга муҳр ёки қилган хато-камчиликларга каффорат бўлади.
«Ќабр аћлларига истиѓфор айтсангиз нима дейсиз?»-деб сўрдилар.
У зот соллаллоћу алайћи васаллам:
«Ассалому алайкум, эй мўмин ва мусулмонлар диёри аћли. Аллоћ биздан ва сиздан олдин ўтганларнию, кейин ќолганларни раћим ќилсин. Ва албатта, биз ћам сизларга келиб ќўшиламиз»-деган-деб жавоб берганлар.
«Эй Аллоћнинг Расули, онам тўсатдан вафот этди. Уйлайманки, агар гапирса садаќа ќилар эди. Унинг номидан садаќа ќилсам, унга ажри-савоб бўладими?»-деб сўраганда. У зот соллаллоћу алайћи васаллам:
«Ћа!»-деб жавоб бердилар. (Бухорий ва Муслим Оиша розияллоћу анћодан ривоят ќилганлар).
«Жућайна ќабийласидан бир аёл Расулуллоћ соллаллоћу алайћи васаллам ћузурларига келиб:
«Онам ћаж ќилишни назр ќилган эди. Ћаж ќилмасдан вафот этиб ќолди. У кишининг номидан Ћаж ќилсам бўладими?» деди.
У зот соллаллоћу алайћи васаллам:
«Унинг номидан ћаж ќил. Айтчи, онангнинг ќарзи бўлганида адо ќилармидинг? Аллоћнинг ќарзини ћам адо ќилинглар. Аллоћ вафо ќилишга ћаќлидир»-дедилар.
Хоким ривоят ќилган.
«Отам менга «Ќачон мени лаћадимга ќўйсанг, бисмиллаћи ва ала миллати Расулиллаћи саллаллоћу алайћи васаллам, дегин. Сўнгра устимга тупроќ тортгин. Кейин бош тарафимда «Баќара» нинг аввали ва охирини ќироат ќилгин. Мен Расулуллоћ салаллоћу алайћи васаллам шуни айтганларини эшитганман» деди».
Табароний ривоят к,илган.
Шарх: тепадаги хадислардан шу нарса маълум буладики,
Ханифий мазхаби олимлари агарда маййитга к,илган амаллари етиб борса,
нега намоздан кейин тиловат к,илиб багишласа етиб бормас экан.
Шарти шундайки, багишлайдиган маййит мумин булиш керак.
Имом Муслим ривояти
шарх: бу хадисни к,уйганим сабаби шундан иборатки,
имомлар хам хатоларини бошк,а к,орилардан Куръон тиловатини эшитиб, тугрилаб олишлари учун эди