Предыдущая публикация
ҲУКМИ МУСИҚИ АЗ НИГОҲИ
ҚУРЪОНУ СУННАТ
ﺑِﺴْﻢِ ﺍﻟﻠﻪِ ﺍﻟﺮَّﺣْﻤﻦِ ﺍﻟﺮَّﺣِﻴﻢِِ
Огоҳи ба бародарон ва бонувон аз хатари
шайтонҳои инсони ва ҷини чун, ки Аллоҳ дар
Қуръон барои мо бандагонаш хабар дода
гуфтааст шайтонҳо ду гурӯҳ мебошанд гурӯҳи
аввал шайтонҳои Ҷини гурӯҳи дуввум
шайтонҳои Инсони.
Шайтонҳои Ҷиниро мо инсоният ба
чашмонамон намебинем чун, ки дар дохили
Инсонҳо даромада аз дарун Инсонҳоро
васваса мекунанд шайтонҳои инсониро мо ба
чашмонамон мебинем ҳамин инсонҳои одиянд
ошкоро мебароянд мардумро гумроҳ
мекунанд.
Шайтонҳои Инсони мардумро ба чаҳор хислат
гумроҳ мекунанд он хислатҳо инҳо мебошанд:
1)- Ба чеҳраҳояшон.
2)- Ба суханҳояшон.
3)- Ба либосҳояшон.
4)- Ба роҳгардиҳояшон.
Аллоҳ шахсиятҳои онҳоро барои мо хабар
дода мегӯяд:
ﺍﻟَّﺬِﻱ ﻳُﻮَﺳْﻮِﺱُ ﻓِﻲ ﺻُﺪُﻭﺭِ ﺍﻟﻨَّﺎﺱِ ﻣِﻦَ ﺍﻟْﺠِﻨَّﺔِ ﻭَﺍﻟﻨَّﺎﺱِ
«он кӣ дар дилҳои мардумон васваса
мекунад. Хоҳ аз Ҷиниён бошад ё аз
Одамиён».
(Сурай Нос ояти 5,6).
Имрӯзҳо мебинем аксарияти бародарон ва
бонувон дар оғуши гарми шайтон барои
худашон ҷой интихоб кардаанд ва дар сеҳри
шайтон гирифтор шудаанд шайтон онҳоро
қариб аст, ки девона бикунад ба сабаби суруд
хондану мусиқи гӯш карданашон. Бисёри аз
ҷавонон аз сабаби бесаводияшон ба
сароидани ғино (REP) машғул ҳастанд
аксарияти онҳо дар ҳангоми сароидани ғино
(REP) суханҳои фаҳшу фоҳишагиро мегӯянд
гумон мекунанд хело суханҳои фораму
дилнишинро гуфтаистоданд аммо худашон
дарак надоранд, ки шайтон ва
шайтонзодаҳоро сафашонро дар ҷомеъа зиёд
карда истодаанд.
Аксарияти духтарҳоро мебинем номи
одноклассникашон МУСУЛЬМАНКА аст дохили
нишона (заметки) ҳояшон пури аз ғино (REP)
ҳои фаҳшу дашномкуни ҳаст магар ҳамин аст
одоби МУСУЛЬМАНКА будан??
Барои инхел нафарон Аллоҳ мегӯяд:
ﻭَﻣِﻦَ ﺍﻟﻨَّﺎﺱِ ﻣَﻦ ﻳَﺸْﺘَﺮِﻱ ﻟَﻬْﻮَ ﺍﻟْﺤَﺪِﻳﺚِ ﻟِﻴُﻀِﻞَّ ﻋَﻦ ﺳَﺒِﻴﻞِ ﺍﻟﻠَّﻪِ ﺑِﻐَﻴْﺮِ ﻋِﻠْﻢٍ
ﻭَﻳَﺘَّﺨِﺬَﻫَﺎ ﻫُﺰُﻭًﺍ ۚ ﺃُﻭﻟَٰﺌِﻚَ ﻟَﻬُﻢْ ﻋَﺬَﺍﺏٌ ﻣُّﻬِﻴﻦٌ
«Баъзе аз мардум харидори суханони
беҳудаанд, то ба нодонӣ мардумро аз роҳи
Аллоҳ гумроҳ кунанд ва Қуръонро ба масхара
мегиранд. Барои ин ҷамоа азоби хоркунанда
аст».
(Сурай Луқмон ояти 6).
Пайғамбар (саллаллоҳу алайҳи ва саллам)
гуфтаанд: "ҲАР ЧИЗЕ, КИ ОДАМ БА ОН БОЗӢ
ВА САРГАРМӢ МЕКУНАД БЕҚАДР ВА БЕҲУДА
АСТ ҒАЙРИ ТИР ПАРОНДАН БО КАМОН АДАБ
ВА МАШҚ ДОДАНИ АСП ВА БОЗӢ КАРДАНИ
МАРД БА ЗАНИ ХУД ВА АЛБАТТА ОНҲО АЗ
ҶУМЛАИ КОРҲОИ ҲАҚ ВА САВОБАНД НА
ГУНОҲ".
(Сунани Тирмизи ҳадиси 1637).
Пайғамбар (саллаллоҳу алайҳи ва саллам) мо
умматонашро аз гӯш кардани сурудҳо манъ
кардааст он сурудҳо чи ба мусиқи бошад чи
бе мусиқи.
Пайғамбар (саллаллоҳу алайҳи ва саллам)
фармудаанд: "ОВОЗИ ТАРАБАНГЕЗ ДАР ДИЛ
НИФОҚ (ифлоси)-РО ЗИНДА МЕКУНАД
ЧУНОНЕ, КИ ОБ ГИЁҲРО ЗИНДА МЕКУНАД".
(Сунани Абудовуд ҳадиси 4927).
Имом Бухори дар ин бора аз Абуҳурайра
(разияллоҳу анҳу) ҳадисеро ривоят мекунад,
ки пайғамбар (саллаллоҳу алайҳи ва саллам)
фармудаанд:
« ﺇﻥَّ ﺍﻟْﻌَﺒْﺪ ﻟَﻴَﺘَﻜَﻠَّﻢُ ﺑِﺎﻟﻜَﻠِﻤﺔِ ﻣَﺎ ﻳَﺘَﺒﻴَّﻦُ ﻓﻴﻬَﺎ ﻳَﺰِﻝُّ ﺑﻬَﺎ ﺇﻟﻰ ﺍﻟﻨَّﺎﺭِ ﺃﺑْﻌَﺪَ ﻣِﻤَّﺎ ﺑﻴْﻦَ
ﺍﻟﻤﺸْﺮِﻕِ ﻭﺍﻟﻤﻐْﺮِﺏِ »
"БАНДА КАЛИМАҲОЕРО БА ЗАБОН МЕОРАД,
КИ ДАР БОРАИ ОН АҲАМИЯТ НАМЕТИЯД ВА
БА САБАБИ ОН БА ДӮЗАХ ДУРТАР АЗ ОНЧИ
МИЁНИ МАШРИҚУ МАҒРИБ АСТ БИЛАҒЖАД.
Аллоҳ мегӯяд:
ﻛُﻞُّ ﺫَٰﻟِﻚَ ﻛَﺎﻥَ ﺳَﻴِّﺌُﻪُ ﻋِﻨﺪَ ﺭَﺑِّﻚَ ﻣَﻜْﺮُﻭﻫًﺎ
"Ҳамаи ин хислатҳои бад назди Парвардигори
ту нописанданд".
(Сурай Исро ояти 38).
Ҳангоме Аллоҳ шайтонро лаънат кард шайтон
ба Аллоҳ ваъда карда гуфт то рӯзи қиёмат
бар ман муҳлат бидеҳ ман фарзандони
Одамро гумроҳ мекунам Аллоҳ ба тарафи
шайтон гуфт:
ﻭَﺍﺳْﺘَﻔْﺰِﺯْ ﻣَﻦِ ﺍﺳْﺘَﻄَﻌْﺖَ ﻣِﻨْﻬُﻢ ﺑِﺼَﻮْﺗِﻚَ ﻭَﺃَﺟْﻠِﺐْ ﻋَﻠَﻴْﻬِﻢ ﺑِﺨَﻴْﻠِﻚَ ﻭَﺭَﺟِﻠِﻚَ ﻭَﺷَﺎﺭِﻛْﻬُﻢْ
ﻓِﻲ ﺍﻟْﺄَﻣْﻮَﺍﻝِ ﻭَﺍﻟْﺄَﻭْﻟَﺎﺩِ ﻭَﻋِﺪْﻫُﻢْ ۚ ﻭَﻣَﺎ ﻳَﻌِﺪُﻫُﻢُ ﺍﻟﺸَّﻴْﻄَﺎﻥُ ﺇِﻟَّﺎ ﻏُﺮُﻭﺭًﺍ
«Ва аз онҳо ҳар киро тавонӣ, ба овози худ аз
ҷой биҷунбон ва саворони худ ва пиёдагони
худро бар (эҳлоки) онҳо овоз кун ва бо онҳо
дар амволу фарзандон шарик шав ва ба онҳо
ваъда деҳ». – Ва Шайтон ба онҳо ба ҷуз фиреб
ваъдае намедиҳад».
(Сурай Исро ояти 64).
Ҳар гоҳе бандаҳо ба сурӯд хони ё сурӯд гӯш
куни шавқ пайдо кунанд бар болои худаш
ғазаби Аллоҳро бедор мекунад дар ин ҳангом
Аллоҳ ду шайтонро барои гумроҳ кардани вай
мефиристад Имом Табарони аз Абуумома
(разияллоҳу анҳу) ҳадисеро ривоят мекунад,
ки пайғамбар (саллаллоҳу алайҳи ва саллам)
гуфтаанд: "ҲЕҶ КАСЕ ОВОЗИ ХУДРО БА
МУСИҚИ БАЛАНД НАМЕКУНАД (ТО ОН ВАҚТЕ,
КИ ҒАЗАБИ АЛЛОҲРО БЕДОР НАКУНАД ДАР
ИН ҲАНГОМ) АЛЛОҲ ДУ ШАЙТОНРО МЕ
ФИРИСТАД ОНҲО БАР ҲАРДУ КИТФИ Ӯ САВОР
МЕШАВАНД ВА БА ҲАР ДУ АҚИБИ ПОЯШ БАР
СИНАИ Ӯ МЕЗАНАНД ТО ӮРО БАР ОН МӮСИҚИ
ШАВҚМАНД МЕСОЗАНД.
(Мӯъҷами Кабир таҳти рақами 7825).
Онҳое, ки барои сарояндаҳо шеру суруд таёр
мекунанд онҳо шайтонҳои Инсони ҳастанд чун,
ки Аллоҳ мегӯяд:
ﻭَﺍﻟﺸُّﻌَﺮَﺍﺀُ ﻳَﺘَّﺒِﻌُﻬُﻢُ ﺍﻟْﻐَﺎﻭُﻭﻥَ
«Ва шоирон [касонеанд, ки] гумроҳон ба онҳо
пайравӣ мекунанд».
(Сурай Шуаро ояти 224).
Абуҳанифа ва Имом Шофеъи мегуянд:
“ҲАР НАФАРЕ САРОЯНДА БОШАД Ё КАНИЗИ
ХУШ ОВОЗ ДОШТАБОШАД ВА ШОИРИ ШЕЪРУ
ҚИСА НАВИС ДОШТА БОШАД ШАҲОДАТАШ
ҚАБУЛ НАМЕШАВАД ЧУН, КИ ШЕЪРУ СУРӮД
ХОНИ ВА ГӮШ КАРДАНИ ҚИСАҲОИ БЕ МАЪНИ
ҲАРОМ АСТ”.
(Эҳёул Улум ҷилди 2 саҳифаи 183).
{ҲАНГОМЕ САҲЮНИСТҲО ХОСТАНД БА
УММАТИ ИСЛОМ БЕ ҶАНГУ ҶАНҶОЛ ЗАРБА
БИЗАНАНД МАХСУС ДОНИШГОҲОЕРО ТАШКИЛ
КАРДАНД ДАР ОН ДОНИШГОҲО ДАРСҲОИ
ФАҲШУ ФОҲИШАГИ ВА РАҚСУ БОЗИ ВА
СУРУДХОНИРО БА ҶАВОНОН
МЕОМӮЗОНИДАНД БАЪДИ ХАТМИ
ДОНИШГОҲИ ФАҲШУ ФОҲИШАГИ ОН
ҶАВОНҲОРО АЛАКАИ БА ТЕАТРҲО ВА БОҒҲО
РАВОН МЕКАРДАНД ОНҲО ОШКОРО ДАР
ПЕШИ ЧАШМИ МАРДУМ БА КОРҲОИ ФАҲШУ
ФОҲИШАГИ ДАСТ МЕЗАДАНД. СОЛИ 1910
БОРИ АВВАЛ ДАР ИТАЛИЯ ФИЛМИ ФАҲШУ
ФОҲИШАГИРО ОШКОРО ДАР КИНОТЕАТРҲО
БА НАМОИШ ГУЗОШТАНД БОРИ ДУВВУМ
СОЛИ 1932 ОН ФИЛМҲОИ ФАҲШРО ДАР
ИСТАМБУЛИ ТУРКИЁ БА НАМОИШ ГУЗОШТА
БУДАНД АЗ ҲАМОН СОЛҲО ТАВАҶУҲИ НАСЛИ
НАВРАСОНРО БА ОВОЗХОНИ ВА ФАҲШУ
ФОҲИШАГИ ДИЛГАРМ КАРДАНД}.
(Protokol Seonist ЯЪНЕ Протоколи Саюнист
саҳифаи 127).
Аллоҳ мегуяд:
ﻫَﻞْ ﺃُﻧَﺒِّﺌُﻜُﻢْ ﻋَﻠَﻰٰ ﻣَﻦ ﺗَﻨَﺰَّﻝُ ﺍﻟﺸَّﻴَﺎﻃِﻴﻦُ ﺗَﻨَﺰَّﻝُ ﻋَﻠَﻰٰ ﻛُﻞِّ ﺃَﻓَّﺎﻙٍ ﺃَﺛِﻴﻢٍ ﻳُﻠْﻘُﻮﻥَ
ﺍﻟﺴَّﻤْﻊَ ﻭَﺃَﻛْﺜَﺮُﻫُﻢْ ﻛَﺎﺫِﺑُﻮﻥَ ﻭَﺍﻟﺸُّﻌَﺮَﺍﺀُ ﻳَﺘَّﺒِﻌُﻬُﻢُ ﺍﻟْﻐَﺎﻭُﻭﻥَ ﺃَﻟَﻢْ ﺗَﺮَ ﺃَﻧَّﻬُﻢْ ﻓِﻲ ﻛُﻞِّ
ﻭَﺍﺩٍ ﻳَﻬِﻴﻤُﻮﻥَ ﻭَﺃَﻧَّﻬُﻢْ ﻳَﻘُﻮﻟُﻮﻥَ ﻣَﺎ ﻟَﺎ ﻳَﻔْﻌَﻠُﻮﻥَ
«Оё ба шумо хабар диҳам, ки шайтонон бар чӣ
кас фуруд меоянд?
Бар ҳар дурӯғгӯи гуноҳгор фуруд меоянд. гӯш
фаро медиҳанд ва бештаринашон дурӯғгӯянд.
Ва шоирон [касонеанд, ки] гумроҳон ба онҳо
пайравӣ мекунанд. Оё надидӣ, ки онҳо дар ҳар
водие саргардонанд; Ва он чизе мегӯянд, ки
[худашон] намекунанд»
(Сурай Шуаро: 221 то 226)
Следующая публикация
Комментарии 3