Предыдущая публикация
სამყარო სავსეა შავთეთრი ფერებით
თითქოს ახლოს ხარ, ვერ გეფერები
მახსოვს ჩვენი ტუჩების შეხება
ალბათ აღარც მოვა ის ბედნიერება
ქუჩაში დავდივარ ჩუმად დაგეძებ
ჩემო მშვენიერო მე შენ გაღმერთებ
ვეღარ გიპოვი ეს უკვე ვიცი
მაგრამ რატომღაც ისევ იქ გიცდი
გიცდი და გხედავ, უი მელანდები
ალბათ იმიტომ, რომ ძლიერ მენატრები
მე გიჟად მთვლიან ამდენს რომ გელი
დღესაც მთვრალი ვარ და შენზე ვმღერი
მთელი ეს წლები უშენოდ მცივა
თითქოს სულში მაქვს ჩამწვარი ყინვა
შენი დავიწყება მე თითქოს მინდა
მაგრამ უშენობით ეს გულიც მტკივა
ნეტა თუ შეგხვდები, ისევ მაკოცებ?
ალბათ გვერდს გამივლი და გამაოცებ
მე კიდე ვიყვირებ, არ გაგაგონებ
და შენზე ფიქრებს ქარს გავაყოლებ
Следующая публикация
Нет комментариев