YIGITNING SEVGI IZHORI

(islomi she'r)
Do'stlarim balki siz
ishonmasdirsiz,
Balkim bu siz uchun tuyular
ertak.
Ammo tinglash uchun oz
fursatingiz,
Bersangiz kifoya bo'ladi
beshak.
Yigit birkun keldi qiz ning
oldiga,
Undan ko'zlarini biroz
yashirib,
Sevgi izhorini aytib qoldiku,
Ma'shuqasin sha'nin tamom
oshirib.
Siz mening ko'nglimga
g'ulg'ula solgan,
Qalbimning berchetin bant
etgan hokim.
Sizni o'ylaganda uyqim
yo'qolgan.
Sizni uchratgan bo'lib
qolgum jim.
Bu dartli so'zlarni tinglagan
dildor,
O'zini ming turli nozlarga
soldi.
Yigitchi bechora takror va
takror,
Izhor qilaverib charchadi
toldi.
Qiz o'zin haddanda tutardi
magrur,
Ayoniga kulib turgan
shohlaridek.
Yigitning izhori qilmayin
tasir,
Yo'q degan javob bera oldi
tik.
Do'stlar shu birgina voqia
qaygu,
Tog'ni talqon qilgan jussani
yigdi.
To'tr yillik muhhabbat
parchalandiyu,
Dunyo dunyo she'rlari
yolgonchi chiqdi.
She'rlarku mayliga shuncha
vadalar,
Javobin kim berar hayqirdi
yigit.
Ammo ko'zlarini o'ynatib
dildor,
Johil qarorida turardi sobit.
Qizning javobini tinglagach
xorg'in,
Ortiga yig'lablar qaytdi
yoronlar.
Endi uning yo'lin to'sa
olardi,
Na qorli shamollar, na sel
bo'ronlar.
Chunki u yoridan ayrilgan
edi,
Sevgan dildoridan bo'lgandi
muhrum.
Haloyiq tomosha dorning
ostida,
Qaniydi o'limga etilsa
mahrum.
Sevgi deganlari shu
bo'ldimi dep,
Yiglardi hokisor holdan
toyguncha.
Yigit g'irt telbaga aylangan
edi,
Toki bir kitobni ko'rib
qolguncha.
Qaydandir taralgan serjilo
hitob,
Asriy orzularni parchalay
dedi.
Oddiy bir daftardan farq
qilmas kitob,
Ustiga „TAVHID” dep
yozilgan edi.
Kitobni o'qirkan tamom
behazil,
Satirlar ko'zlarin namlab
yoshladi.
Butullay yolgondan bezigan
ko'ngil,
Haqiyqat eshigin ocha
boshladi.
Iloh yo'q ALLOHdan bashqa
dep nogoh,
Lablari pichirlay
boshlaganida.
Iymoniy bir lazzat Ilohiy
panoh,
Samoviy muhabbat tuydi
tanida.
Dunyoga hukumdor bo'lgan
g'ulomdek,
O'ziga hoyronlar turardi
yigit.
O'ng ko'zidan bir yosh asta
quyulib,
Ko'ngildan stamni ayladi
soqit.
Uning qalbidagi asriy zilzila,
Dunyoga solgandi go'yoki
uvvos.
Dildorga uzatgan qo'llari ila,
Musxabni o'qidi chiqarib
ovoz.
Bu qanday yo'l dersiz
birodarlarim,
Bu qanday najot dersiz
ehtimol.
Haligi dildorni
o'ylamaslikni,
Yigit eplay oldi do'stlar
bemalol.
Tinmayin jo'sh urdi iymon
tanida,
Shahviy ehtiyojlar
tamoman so'ndi.
Yaqin o'tmishini eslaganida,
O'zidan uylgan paytlari
bo'ldi.
Hikoya shuyerda to'htasa
qandoq,
Nedersiz shundayn bo'lsa
intiho.
Ko'ryapman ko'zingiz
aytmoqta buchog',
„Biz bundayin yakundan
emsmiz rizo.
Bizga hikoyaning oxiri
kerak,
Dunyoviy sevgining nedir
poyoni.
Boshlashga boshlabon
go'yo bir ertak,
Yakunlab qo'y ahir bul
voqiyani.”
Ho'p mayli yakunin
aytaman be or,
Yo'ymaysiz o'ziga to'qib
oldiga.
QURON OVOZIN TINGLAGAN
DILDOR,
HIJOB O`RAB KELDI YIGIT
OLDIGA.