Предыдущая публикация
Умр .
. . ! ! ! Танишдилар…
Севишдилар… Турмуш
қурдилар… Фарзанд кўрдилар…
Тўнғичи нимжонроқ эди. Касал
бўлиб, кўп куйдирди…
Ўртанчаси ўйинқароқ эди…
Қамалиб чиқди… Кенжаси қиз
эди… Эркароқ ўсди. Турмуши
бузилди… Бир куни эркак
кечаси уйғониб кетди. Узоқ ўй
ўйлаб ётди. Қараса, аёли хам
уйғоқ экан. - Онаси,- деди. -
Дунёга келиб нима кўрдик ўзи?
- Билмасам, - деди аёли
хўрсиниб . . . ! ! ! Боботоққа
борганимда қуриб қолган
иккита дарахтни кўргандим.
Иккаласи бир-бирига суяни-и-
иб турарди . . . ! ! ! Ўткир
Хошимов
Следующая публикация
Нет комментариев