Unashtirib qöyilib töyga ozkun qolganida olamdan ötganqiz xaqida sher.

O'ngyelkamda tobut ko'zlarimdayosh,Xaqiqat oldida egilgandabosh,Tobutda yotardi go'zal qora qosh,Yor-yor aytib bordikmozorigacha.Yotardi u jimko'zlari ochiq,Yotardi jilmayibkulgular sochib.Ko'zimdanyosh oqardi tinmayin achchiq,Yor-yor aytib bordik mozorigacha.U kirmagan ediyigirmaga ham,Endi qo'yganedi hayotga qadam.Karaxtbo'lib qolar eshitgan odam,Yor-yor aytib bordikmozorigacha.Ona voh dod deydi hushin yo'qotib,Ota neqilishin bilmaydi qotib.Bolavidolashar indamay yotib,Yor-yor aytib bordik mozorigacha.Seplar yig'gan edi orzular qilib,Bezatib ham qo'ydik liboslar ilib,Onasi yig'laydi bag'rinitilib,Yor-yor aytib bordikmozorigacha.Taqdirniqaranga yosh ketdi essiz,Mevasi qolmadi o'tdiku izsiz,Oq libos kiyvolib yotardi hushsiz,Yor-yor aytib bordikmozorigacha.Mana so'nggiyo'lga kuzatdik go'zal,So'nggibor qo'limiz uzatdik go'zal,Budunyodan ko'ra u dunyo avzal,Yor-yor tugab qoldi mozorigacha....