Предыдущая публикация
და არც ზამთარი არ ფიქრობს წასვლას...
სუსხიან ყინვას ვინ რას დააკლებს,
ზამთრის სამოსით სძინავს ლამაზად.
ხან დაუბერავს ძლიერი ქარი...
ხან ყინვა ცოტა ლმობით გვექცევა,
ხან განრისხდება... მოხატავს ფანჯრებს...
ხან კი საერტოდ ჭკუა ერევა.
ცოტას დაგაცდით, სულ ცოტას კიდევ,
და იანვარსაც გაუდის ვადა...
თებერვალი რომ კარს შემოაღებს,
შენ უკვე ყინვა... მოძებნე სხვა გზა.
და შენ ზამთარო... გაჰყევი უკან,
დროა აისხათ... გუდაც, ნაბადიც...
გაზაფხულს ველით, ველით იზის სხივებს...
რომ მზემ გაგვითბოს... გულიც, მთა–ბარიც. (მ.გ)
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Комментарии 1