Ինչու,ինչպես,ինչի համար։

Ես երբեմն խենթանում եմ, Ու բոլոր,բոլորից պահանջում եմ, Պատասխաններ հազար, Ցավոտ,խոցող,բայց հարազատ։ Որ բոլորի ուղեղում, Պարզ ու մթագնած, Նրանք կան,առկա են, Բայց վախվորած, Ու գաղտնագրված ։ Ինչու,ինչպես,ինչի համար, Հարցերն այս շատ են ու անհարմար։ Բազում դարեր,այսքան խելոք, Կիսված,պարտված,չար անողոք։ Ինչու,ինչպես,ինչի համար, Պատասխան եմ փնտրում, Ու շատ արդար։ Հարցս ուղղում եմ,պատմիչներին, Խորենացուն,Եղիշեն,Ալիշանին։ Գուցե հայոց գաղտնագենին, Կամ Հայկ քաջազուն,Նահապետին։ Կամ գաղտնագրված գենին հայի, Որ ուղեցույցն ու խորհուրդն է, Ողջ աշխարհի։ Հապա ինչու, ինչպես եղավ, Որ անդունդի եզրին հասավ, Որ մնացորդն այդ մեծ ազգի, Ցասման զոհն է ողջ աշխարհի։ 22.04.2023թ,Մ, Մանուկյան։